DE LIEFDE ALS EERSTE

“De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.” Gal 5:22

De liefde niet in onszelf

Het is heel opvallend dat bij de vrucht van de Geest liefde als eerste genoemd wordt. Vanuit Gods liefde is de vrucht van de Geest in het leven van Gods kinderen liefde voor God en liefde voor de naaste. Eerlijk over jezelf zijn voor Gods ogen , over je eigen hart, laat je al gauw zien dat het met de liefde in ons leven niet meevalt. Dan hoor je mensen niet voor niets zeggen: “je gaat niet voor de mensen naar de kerk. Als het voor de mensen was, was ik geen lid meer van de kerk.” Als je die dingen hoort, doet dat zeer. Dat maakt verdrietig. Dan zie je zo schrijnend dat de liefde niet de vrucht van onze eigen hart is. De echte liefde komt er niet door onze kracht. Daarvoor moeten we toch heel zeker bij de Heilige Geest zijn. Daarvoor moet de Geest echt een aardverschuiving in ons leven brengen. Daarvoor moeten wij echt een ander mens worden, een mens met een ander hart, een wedergeboren hart. Die liefde moeten we halen bij Christus.

Dat moesten ook de gemeenten leren aan wie Paulus de brief aan de Galaten schrijft. Ook daar was het niet allemaal goud wat er blonk. Mensen stonden daar op een verkeerde manier tegenover elkaar. Kijk maar eens in vers 15: “Maar als u elkaar bijt en verslindt, pas dan op dat u niet door elkaar verteerd wordt.” Die dingen gebeuren wanneer we in de gemeente van Christus terugvallen op wat er in onszelf leeft. Als we zogenaamd dicht bij onszelf blijven. Als we ons niet vanuit de liefde van God uitstrekken naar een leven door de Geest. Het gaat erom dat we ons als een biddend kind van God, en als een biddende gemeente, naar dat leven door de Geest uitstrekken. Als we dat doen vanuit het offer van Christus, het offer dat Hij gebracht heeft voor wie met belijdenis van eigen liefdeloosheid naar Hem komt, komt de echte liefde ons leven binnen. Dan breekt de Geest ons af om vanuit die liefde te leren leven.

De liefde zoeken en vinden bij de HERE

Vanuit die liefde kijk je dan anders om je heen. Die liefde is dan beheersend voor je leven, voor je manier waarop je met mensen om je heen omgaat. Waar begint die liefde in je leven?

Bij de HERE! Daarom wordt de HERE en wordt Christus dan de eerste in je leven. Dat begin, de HERE zelf als de bron voor je leven van elke dag, geeft je een band van liefde aan de Drie-enige God en van daaruit aan je naaste. Je ziet dat op allerlei plaatsen in de Bijbel. Ik wil je dit nu laten zien vanuit 1 Johannes.

Het begint bij de liefde van God. Die uit Zijn hart komt en die Hij in het sturen van Christus zo geweldig heeft laten zien.  “Hierin is de liefde, niet dat wij God liefhebben gekregen,, maar dat Hij ons heeft liefhad en Zijn Zoon zond als verzoening voor onze zonden.” (1 Joh 4:10).

Vanuit die liefde van God die Hij in ons wil geven door de Heilige Geest, komt er in je leven de tere liefde voor God. Daarvan lees je in 1 Joh 4:16,19: “En wij hebben de liefde die God tot ons heeft, gekend en geloofd. God is liefde en wie in de liefde blijft, blijft in God, en God in hem.. ….. Wij hebben Hem lief, omdat Hij ons eerst liefhad.”

Die liefde leidt er dan ook toe dat je je naaste wilt liefhebben. Dat leidt tot het zoeken van goede harmonie in de kerk en met de mensen met wie je in de buurt leeft. Je treedt de ander met liefde tegemoet. Ook dat lezen we in 1 Joh 4: “Geliefden, laten wij elkaar liefhebben, want de liefde is uit God; en ieder die liefheeft, is uit God geboren en kent God.  …..  Als iemand zou zeggen: Ik heb God lief, en hij zou zijn broeder haten, dan is hij een leugenaar. Want wie zijn broeder, die hij ziet, niet liefheeft, hoe kan hij God liefhebben, Die hij niet gezien heeft?”( vs. 7,20).

De echte liefde die uit God, die uit de Geest is, leert je dan ook met liefde naar Gods wet te kijken. Niet naar de wet en de bevelen van God als een bedreiging, maar als iets dat zo goed is, dat zo geweldig van Gods liefde voor ons getuigt. Dan leer je Psalm 119 als een liefdeslied op de HERE en daarom ook op zijn wet, zijn bevelen, zijn regels te zingen. Dan staan liefde en wet niet meer tegenover elkaar omdat het hier om Gods wet gaat. Om die wet die je juist leert wat echte liefde is. Dan weet ik best dat ons hart heel andere dingen kan zeggen, maar dan mag ik daartegenin steeds weer door Gods liefde leren zeggen: “Ik  verblijd mij in Uw geboden, die ik liefheb. Ik hef mijn handen op naar Uw geboden,die ik liefheb en overdenk Uw verordeningen. ” (Vs. 47,48) Dan is het de Heilige Geest die op het gebed onze innerlijke leermeester is, die ons dat steeds weer door Zijn werk in ons leert. Dan heeft dat werk van de Geest, dat werk dat ons echte liefde leert, ook uitwerking in ons leven van elke dag

Praktijk

Liefde is geen karaktertrek die je van jezelf hebt. Echte liefde is het werk van de Geest in het leven van Gods kinderen.  Dat is de liefde die van God in je leven komt. Dat is de liefde die Christus met Zijn bloed verdiend heeft voor mensen die uit zichzelf de echte liefde niet kennen. Dat is maar niet een of andere mooie theorie. Die liefde van God, die liefde die de Geest om het offer van Christus geeft, heeft ook uitwerking in het leven van elke dag. Ik wil op een aantal elementen daarvan wijzen.

1. De echte liefde zet een streep door je eigen ik. Haalt een streep door het zoeken en leven voor jezelf.

Je ziet dat o.a. in dat geweldige loflied op de liefde in 1 Kor 13. Die liefde heb ik nodig om met mijn broeders en zusters en met mensen buiten de gemeente om te gaan. Om ze liefdevol te benaderen. Want ik heb er als mens gauw last van dat ik zeg: “Je denkt toch niet dat ik vriendelijk en liefdevol tegen die chagrijn doe! Je denkt toch niet dat ik die vriendelijk groet en iets voor hem doe. Je weet toch hoe hij mij altijd behandelt. Vergeet het maar hij of zij zoekt het zelf maar uit. “

Juist dan heb ik weer dat gebed tot de HERE zo nodig: “HERE leer mij door Uw Geest toch mijzelf te verloochenen en vanuit de liefde van U met die ander om te gaan. Om daarin ook Christus mijn Here en Verlosser als het grote voorbeeld te volgen”.

 2.  De echte liefde maakt ook vergevingsgezind. “Ze is niet grof en niet zelfzuchtig, ze laat zich niet boos maken en rekent het kwaad niet aan, ze verheugt zich niet over het onrecht maar vindt vreugde in de waarheid.” (1 Kor 13:5,6, NBG ’51)

Hoe leren wij die vergevingsgezindheid? Want die hebben we niet van onszelf. Wij willen ons eigen belang en onze eigen mening doorzetten. We willen iemand als vergelding dan toch een keer te pakken nemen. We willen niets meer met die ander te maken hebben als hij ons iets heeft aangedaan. Vergeven kan ook echt heel moeilijk zijn. Er zijn heel moeilijke situaties in levens van mensen. Waaraan anderen schuldig staan. Dan kun je denken: ‘  Moet je eens kijken wat hij die broeder of zuster aangedaan heeft!’ Hoe kunnen we, tegen de omstandigheden in, toch een ander willen vergeven, toch groeien in een leven waarin we de ander liefde willen geven? Ondanks het verleden of ondanks het karakter van die ander? Door te letten op Christus die zelfs mij wil vergeven. Door te letten op Gods weergaloze liefde voor zondaren waardoor Hij zijn eigen Zoon aan het kruis gaf voor mensen die met hun zonden naar Hem vluchten. Wat wij zelf de HERE met onze zonden, met het zoeken van onszelf aangedaan hebben, is met geen pen te beschrijven. En toch is Hij met zijn liefde naar ons toegekomen. Toch wil Hij ons in liefde aan zijn borst drukken om het bloed van Christus. Dan leer ik bij het kruis, bij Gods liefde, door strijd heen de ander te willen vergeven. Dan bid ik om die liefde in mijn leven, dat de Geest ook dat in mij werkt.    

  3.  De echte liefde zoekt naar mogelijkheden om voor de ander, voor de naaste iets te kunnen betekenen.

Niet om daarmee zelf in de belangstelling te komen staan. Niet om zelf geëerd te worden. Dan denk ik aan 1 Kor 13:3: “Al verkocht ik mijn bezittingen omdat ik voedsel aan de armen wilde geven, al gaf ik mijn lichaam prijs en kon ik daar trots op zijn – had ik de liefde niet, het zou mij niet baten.” (NBV) De ware liefde zoekt zichzelf niet.

Je leert dan vanuit de wedergeboorte, door de Geest te leven van Gods liefde om de ander te zoeken. Zoals Christus ons gezocht heeft. Er was niets in ons dat Hem zocht, dat zocht een leven in ware liefde. Toch zocht Hij ons! Toch kwam Hij, zonder dat wij naar Hem verlangden, naar ons toe met die heerlijke en eeuwige liefde van God.

Wie dat wonder in zijn of haar leven ziet, wil er ook voor de ander zijn. Dan zoek je in je leven naar mogelijkheden om iets voor anderen te betekenen.   

  4.  Dan is het ook zo dat je positief tegenover anderen wilt staan. Wij hebben zo vaak last van een negatieve kijk op een ander.

Vaak ook omdat we eigenlijk onszelf beter voelen. De ware liefde leert ons iets wat we niet van onszelf hebben, namelijk om liever tien keer teleurgesteld te worden dan één keer onterecht negatief over een ander te spreken.

Dat is niet hetzelfde als slapheid. Dat is niet hetzelfde als dat je alles maar laat gaan. Slapheid is als we niet voor de ander die onrecht aangedaan wordt opkomen. Slapheid is als we niet voor de HERE, voor Christus, voor Gods wil opkomen en maar zwijgen. Het gaat er juist om dat we daarvoor uit liefde voor de HERE opkomen. Om juist uit liefde daarmee de ander te zoeken en die bij Christus te brengen. 

  5.   Als je door de Geest de echte liefde leert dan wil je geven! Dan wil je je in de eerste plaats aan God geven in je leven. Jezelf aan Hem uitleveren. Vanuit Zijn liefde leven voor Hem en Zijn Koninkrijk.

Waarom eigenlijk? Belangrijk is hierbij wat we 1 Joh 3:16 lezen. “Hieraan leerden wij de liefde kennen, dat Hij voor ons Zijn leven heeft gegeven. Ook wij moeten voor de broeders het leven geven.” Jezelf geven aan Christus, aan God, omdat Christus zich zo totaal voor ons gegeven heeft in het betalen van de straf voor onze zonden. Echte liefde betekent dat we ons geven aan elkaar in de gemeente! Dat we samen ook graag gemeente zijn. Dat we tijd en geld en aandacht aan elkaar geven. Dat we onszelf en ons eigen belang daarin opofferen. Dat zie je ook in het vervolg van 1 Joh 3: “Wie dan de goederen van de wereld heeft, en zijn broeder gebrek ziet lijden, maar zijn hart voor hem toesluit, hoe kan de liefde van God in hem blijven?” vs. 17

                Er zou nog zoveel meer over die heerlijke genezende liefde van God te zeggen zijn. De liefde die je weer leert om een echt mens te zijn volgens de bedoeling van de Schepper. Een mens die het goede over de ander aan anderen vertelt en niet het verkeerde. Iemand die niet kritisch over anderen spreekt, maar met liefde het goede gerucht van de ander verspreidt. Een mens die echt beeld van God wil zijn. Die liefde is ook goed voor ieder mens en daarom roept de HERE ons op om vanuit Zijn liefde alle mensen vol liefde te behandelen.

Ik sluit deze Schriftoverdenking af met de woorden van God waarin Hij zegt dat we aan ons geloof moeten toevoegen: “en aan de godsvrucht broederliefde en aan de broederliefde liefde voor iedereen.” (2 Petrus 1:7)

Ds. Rob Visser