LIJDENSMEDITATIES/MEDITASIES 2025

 

“Toen zei de slang tegen de vrouw: U zult zeker niet sterven. Maar God weet dat, op de dag dat u daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden en dat u als God zult zijn, goed en kwaad kennend.” Genesis 3:4,5

 

Het is mijn bedoeling omdat tot en met Goede Vrijdag meditaties te schrijven over het lijden. Het lijden zoals we dat in de wereld nu meemaken. In ons leven zien en voelen we het lijden. Soms in het klein en soms ook in het groot. We kunnen ons een leven zonder lijden bijna niet voorstellen. Een wereld waarin we met alles diep gelukkig zijn en waarin alles ons gelukkig maakt. Dat voelt heel onwezenlijk. Wij kijken soms terug op tijden die we als goed en gelukkig zien. Toch was er in die tijden ook verdriet, ook zorgen, ook problemen.

Toch was het leven niet altijd zo. Toch is het leven niet zo bedoeld. Het leven heeft juist tot doel om in- en ingelukkig te zijn. Dat is het doel waarvoor God de wereld en wie op de wereld leven gemaakt heeft. Een leven en een wereld waarin ieder schepsel juist daarom de Schepper alle eer wilde geven. Zonder dat het als een verplichting werd gevoeld waaraan je nu eenmaal moest voldoen. Het geluk was zo groot, het leven was zo goed dat je dat gewoon en graag deed. Het hoorde bij dat intense geluk.

Het is niet God die de ellende en het ongeluk in de schepping gebracht heeft. Het is niet de HEERE die het moeilijke, het verdriet, de ellende in de schepping een plaats gegeven heeft. Dat komt van buiten Hem. Hij is het wel die wilde dat de engelen en de mensen. Met Hem als hun God uit liefde vrijwillig wilden leven. Echte liefde vraagt om een keuze. Juist die verkeerde keuze van een deel van de engelen zorgde voor ellende in de engelenwereld. Vanuit de gevallen engelenwereld komt de duivel om de mens tot een keuze tegen God te verleiden. Hij komt met een diepe leugen. Hij doet alsof God in Zijn hart ook het verkeerde, het kwaad heeft. Hij verleidt de mens tot een keuze waardoor het kwaad in zijn hart is en blijft. Terwijl het kwaad nooit in God is. Hij kent het in die zin dat het strijdt met Zijn hart. Dat Hij het vanuit het diepst van Zijn hart haat. Wij zijn ervan gaan houden met ons hart. Terwijl dat niet nodig was. De mens is geen mens die door evolutie beter moet worden. De mens is goed gemaakt en heeft toch voor het kwaad gekozen. Dat is de oorzaak voor de ellende in ons leven. Om uit die ellende te kunnen komen moeten we dan ook bij God zijn. Daarover morgen meer.

 

 

“Toen zei de slang tegen de vrouw: U zult zeker niet sterven. Maar God weet dat, op de dag dat u daarvan eet, uw ogen geopend zullen worden en dat u als God zult zijn, goed en kwaad kennend.” Genesis 3:4,5

 

De oorzaak en het begin van de ellende op aarde. Die komt niet van God. Het is ook niet zo dat er vanaf het begin het goede en het kwade was. Het gaat niet om een eeuwige strijd tussen goed en kwaad. Het gaat ook niet om een altijddurende strijd tussen een goede en een slechte god. De HEERE als de enige God is er altijd geweest. Hij was altijd de ene goede God. In Hem was er nooit iets kwaads, iets verkeerds te vinden! Hij schiep de schepping die zeer goed was vanaf het begin. Vanaf de oorsprong van de schepping. Juist omdat de enige God, de Schepper in alles goed was. Hij kon niet anders dan het goede scheppen.

Dat is wat we altijd moeten vasthouden. Dan komt er de duivel, dan komt na de duiver de zondige mens. Dan zien we het kwaad. Niet omdat dit in God te vinden is. Dat komt doordat een deel van de engelen en wij die goed gemaakt zijn tegen God opstaan. Het was ook echt een keiharde leugen die de duivel Evan voorhield. Een keiharde leugen heel geraffineerd gebracht.

Is het zo dat de mens door te eten van de boom van kennis van goed en kwaad zoals God zou zijn? Zou de mens op God gaan lijken door te eten van de boom van kennis van goed en kwaad? Nee en nog eens nee. Een zuivere leugen van de duivel. Wat is het grote verschil tussen God en de mens die eet van de boom van kennis van goed en kwaad? Dat de HEERE de zonde kent als iets wat buiten Hem is en blijft. Hij blijft de in- en in goede God! Alles wat tegen Zijn wil in gaat, is het kwaad. Dat maakt dingen stuk. Daarvan is Hij niet de oorzaak en het begin. De mens die van de boom van kennis van goed en kwaad eet, wordt zelf zondig. Die gaat van het kwaad houden en gaat het kwade doen. De mens moet er na de zondeval van verlost worden. Dat kan alleen die ene echte goed God doen. Van het lijden verlossen kan alleen van God komen!

 

“Vir die mens het Hy gesê: “Omdat jy geluister het na jou vrou se stem, en geëet het van die boom waarvan Ek jou beveel het, ‘Jy mag nie daarvan eet nie!’ is die grond deur jou toedoen vervloek. Met swaarkry sal jy daarvan eet, solank jy leef;” Genesis 3:17

 

Die sonde kom in die wêreld. Die kwaad kry in ons hart ’n tuis. Het ons nou nie meer met God te doen nie? Het ons nou die wonderlike vryheid in ons lewe gekry? Daar is mense en selfs mense wat hul teoloë noem wat vertel dat ons in Genesis 3 lees dat die mens hom bevry het. Die mens het geleer om eie baas te wees. Dit is ’n gevoel en ’n gedagte wat ons in ons tyd en wêreld steeds weer terugsien. Dit word ook die werk van de Gees genoem. Die Gees leer ons al meer op onsself en ons eie gevoelens te bou. Is dit ‘n goeie ontwikkeling. Moet ons daarmee bly wees dat ons eie baas is en dat ons al meer los van God leef en al meer los van die norme wat die HEERE in Sy Woord gee.

Ons sien in Genesis 3 dat juis ons keus vir die opstaan teen God en eie vryheid wil hê vir die ellende op die wêreld en eie lewe gesorg het. Ons het mense geword wat vir die kwaad gekies het. Die gevolg is dat die lewe moeilik geword het.

Ons lees in Genesis 3 daarvan enkele voorbeelde:

Vir die mens het Hy gesê: “Omdat jy geluister het na jou vrou se stem, en geëet het van die boom waarvan Ek jou beveel het, ‘Jy mag nie daarvan eet nie!’ is die grond deur jou toedoen vervloek. Met swaarkry sal jy daarvan eet, solank jy leef; dorings en dissels sal dit vir jou laat uitspruit, en jy sal veldplante eet. Met sweet aan jou gesig sal jy brood eet, totdat jy terugkeer na die grond; want daaruit is jy geneem – ja, stof is jy, en tot stof sal jy terugkeer.” Vs 17-19

Pyn, onderdrukking, vermoeidheid, honger, die natuur wat ’n bedreiging vorm, siekte, dood en al die ellende wat ons op aarde ervaar is gevolg van ons kies vir ons ‘vryheid’. Ons is die oorsaak van alle ellende op hierdie wêreld. Ons dra daarvan die skuld. Ons kan daarvoor nooit na die HEERE, wat die Skepper wys nie. Ons het ‘n Redder nodig wat meer as ‘n mens is. Ons bestaan is sinloos en het geen toekoms, behalwe ‘n baie ellendige een, sonder daardie Redder. Môre verder.

 

“En Ik zal vijandschap teweegbrengen tussen u en de vrouw, en tussen uw nageslacht en haar Nageslacht; Dat zal u de kop vermorzelen, en u zult Het de hiel vermorzelen.” Genesis 3:15

 

Ellende. Dit woord komt onze taal van een woord dat oorspronkelijk betekende dat je jouw land elders gekregen had. Je was niet meer thuis. Je was niet meer veilig. Je was buiten je veilige plaats gekomen. Wij als mensen zijn door eigen schuld onze veilige plaats bij de HEERE als onze Vader kwijtgeraakt. Daarom is er in ons leven de onveiligheid binnengekomen. We doen elkaar als mensen dingen aan die zo verwoestend zijn. Juist omdat de ellende onze eigen schuld is, lijkt er geen toekomst te zijn. Lijkt het vaak uitzichtloos. Tot in psychische ellende aan toe.

Juist als je dat ziet, is het zo bijzonder dat de HEERE de aarde niet tot de eeuwige hel gemaakt heeft. De liefde van God voor zondaren zoals jij en ik zijn is zo groot! Voor ons gevoel en verstand onverklaarbaar groot. De HEERE belooft na de opstand tegen Hem dat er vijandschap zal komen. Dat klinkt negatief, maar het is zo positief! Na de zondeval had niemand God van onrecht en ontrouw kunnen beschuldigen als Zijn straf voor eeuwig over alle mensen was gekomen. Als we allemaal de totaal willoze volgelingen van de duivel en het kwaad waren geworden. Zonder uitzicht.

De HEERE zegt: Ik zorg ervoor dat er, ondanks jullie strijd tegen de duivel, tegen het kwaad zal zijn. Ik zal ervoor zorgen dat er zelfs in je eigen hart en leven die strijd kan zijn. Dat er Iemand komt die in de strijd zo zal overwinnen dat op de aarde en in de hemel er de overwinning op alle kwaad en alle gevolgen van het kwaad zijn. God stuurt de Redder van het kwaad die door in immense strijd de overwinning behaalt. Dat betekent dus dat voor wie die Redder vastgrijpt het kwaad en de ellende niet het laatste woord heeft. Dat er voor wie door Hem gered wil worden er altijd, hoe zwaar het leven ook is, een geweldige toekomst is. Die toekomst ligt in Jezus Christus. In God die volgens Zijn eigen belofte mens geworden is om die Redder te zijn. Gelukkig heeft die HEERE er voor gezorgd dat niet ieder mens vrede met het kwaad, met de zonde heeft.

 

"Bescherm je hart boven alles wat te behoeden is, want daaruit zijn de uitingen van het leven." Spreuken 4:23

 

Even in de gedachten terug naar gisteren. Een kind gedoopt, het evangelie mogen brengen vanuit Spreuken 4:23 over het bewaken van je hart. In de middag aandacht voor de verleiding die vanuit ons hart en van buiten naar ons toekomt. Met dan de enige echte verdedigingswal het gebed. Het vragen om de HEERE die door de Geest ons tegen alles in liefde voor Christus blijft geven. Dat maakt je als mens klein. Heel klein. Geen slaan op eigen borst. Jezelf niet zien als iemand die toch wel een goede gelovige die er aardig wat van kan. Eigen kerk niet zien als een kerk die toch wel het voorbeeld voor alle anderen is. Moet je eens kijken hoe wij standhouden. Op het moment dat er zulke gedachten komen zijn dat de slechtste tijden voor een gezond geestelijke leven. Dan hebben voor ons gevoel de HEERE zelf niet meer voor alles nodig. Wij zijn dan zo gegroeid dat het ons en de Christus is en niet meer alleen Christus. Dan hebben we het gebed niet meer in alles nodig, want wij kunnen ook wel wat. In gereformeerde kring zal niemand het zo zeggen. Toch komt in de praktijk zo'n manier van leven meerdere keren naar voren. Wat is het belangrijk en onmisbaar om de laatste bede van het Onze Vader te blijven bidden met heel ons hart! Om tot ons te laten doordringen elke dag van ons leven wat er in de uitleg van de Heidelbergse Catechismus van deze bede beleden wordt: "En leid ons niet in verzoeking, maar verlos ons van de boze.Dat wil zeggen:Wij zijn van onszelf zó zwak, dat wij zelfs geen ogenblik kunnen standhouden, en bovendien houden onze doodsvijanden - de duivel, de wereld en ons eigen vlees - niet op ons aan te vechten. Daarom bidden wij U: wil ons toch staande houden en sterken door de kracht van uw Heilige Geest, zodat wij in deze geestelijke strijd niet het onderspit delven, maar altijd krachtig tegenstand bieden, totdat wij uiteindelijk de volkomen overwinning behalen."Bid en weet je afhankelijk van de HEERE alleen!

 

“Kain sê toe vir Abel, sy broer: “Kom ons gaan veld toe.” Toe hulle in die veld was, het Kain teen Abel, sy broer, opgestaan en hom doodgemaak.” Genesis 4:8

 

Hoe diep en ver gaan die ellende wat ons deur die opstaan teen God in de wêreld gebring het? Dit gaan baie ver en diep. Die eerste wat ek daaroor nou wil skryf is dat ons sterflike mense geword het. Ons liggaam word al hoe meer afgebreek. Niemand kan aan die dood ontkom nie! Ons lees dit later in die Nuwe Testament so: “Daarom, soos deur een mens die sonde in die wêreld gekom het en as gevolg van die sonde die dood, so het die dood ook tot alle mense deurgedring, omdat almal gesondig het.” Romeine 5:12 

Die siekte, die oud word met die gebreke wat daarby behoort het gekom. Op ‘n indrukwekkende manier lees ons oor die laaste in Prediker 12. Ons lees in die eerste twee verse van hierdie hoofstuk: “Dink aan jou Skepper in jou jong dae, voordat die dae van teenspoed kom, en jare aanbreek waarvan jy sal sê, “Vir my is daar geen vreugde in nie”; voordat die son en die lig donker word,

die maan en die sterre; en die wolke terugkeer ná die reën”. As jy verder lees, lees jy oor nog baie meer gebreke wat dikwels met die ouderdom kom.

Dit is nie net die gebreke wat kom nie. Nog baie erger is dit dat mense na die sondeval jaloers geword het. Dat hulle selfs sover kom dat hulle ander doodmaak. Die oudste kind van Adam en Eva is ook die eerste moordenaar op aarde. Die veiligheid verdwyn selfs tussen mense op die aarde. Die ellende, die onveiligheid word so groot!

Die gevolg is is dat die Verlosser wat die Here God beloof het ook met gebreke en met die dood te doen kry. Hy moet vermoor word om vir ons ‘n lewe te verdien waaruit die dood en die onreg en haat vir altyd verdwyn het. Ons leef in ‘n wêreld waarin ons wapens het waardeur ons honderde en duisende mense in een keer dood kan maak. Magte staan teenoor mekaar. Die Verlosser moes kom om vir ons in die toekoms ‘n wêreld te kry waar dood, gebreke en vyandskap vir ewig weg is en nooit meer terug kom nie.

 

“De HEERE maakt de gevangenen los, de HEERE opent de ogen van de blinden. De HEERE richt de gebogenen op, de HEERE heeft de rechtvaardigen lief. De HEERE bewaart de vreemdelingen, Hij houdt wees en weduwe staande, maar de weg van de goddelozen maakt Hij krom.”  Psalm 146:8,9

 

 In Psalm 146 lezen we over lijden. Zien we wat er op de wereld na de zondeval gebeurt. Een wereld waarin zoveel mensen met lijden te maken krijgen. Wat zijn er een mensen die gebogen gaan onder verdriet, onder onrecht, onder ziekte. Het kan je buigen.

Toch laat de HEERE zien dat er hoop en uitzicht is. Dat Hij de enige is die dat geeft. Dat betekent dat al zijn we zo gebogen dat we eigenlijk niet meer omhoog kunnen kijken, de HEERE er voor zorgt dat je hart naar boven gericht is. Al lijkt er niets meer op de aarde te zijn waarop je kunt steunen, toch is er hoop.

Hoe? Doordat de Here God vanuit de hemel Zijn belofte gegeven heeft. Daar kun je op gaan staan als alles trilt en het lijkt te begeven in je leven. Dat zijn niet alleen maar woorden. Dat heeft de Here Jezus, de Zoon van God die mens geworden is, laten zien. Hij heeft de mensen laten zien dat ellende niet bij het Koninkrijk van God hoort. Dat wie in dienst van Christus leeft er een heerlijk leven is zonder ellende is. Een leven komt dat alleen maar een feest is.

Toen de Here Jezus op aarde was, liet Hij zien dat er in Gods Koninkrijk en dus op de nieuwe aarde geen ziekte en dood is. Hij staat op uit de dood, Hij geneest zieken en laat zo zien hoe de toekomst zal zijn voor Gods volk. Hij laat ook zien dat het een groot feest tot eer van God zal zijn. Denk aan het wonder dat de Here Jezus op een bruiloft water in wijs verandert. Zie Johannes 2. Dat was een teken van het eeuwige feest. Denk ook aan wat Hij tegen Zijn leerlingen zegt wanneer Hij het Avondmaal heeft ingesteld: “Ik zeg u dat Ik van nu aan van de vrucht van de wijnstok niet zal drinken tot op de dag wanneer Ik die met u nieuw zal drinken in het Koninkrijk van Mijn Vader.” Mattheus 26:29

Christus’ offer, Zijn bloed, Zijn dragen van de straf geeft in de diepste ellende en tranen uitzicht op eeuwige tranen van vreugde.

 

“Hy het soos 'n jong loot voor Hom opgegroei, soos 'n wortelstok uit droë grond. Hy het nie 'n gestalte gehad, geen glans, dat ons na hom sou kyk nie, nie 'n goeie voorkoms, dat ons hom sou begeer nie.”  Jesaja 53:1,2

 

Dit het dor en droog op die aarde geword. Ook in die siel van die mens. Die lewe het ‘n worsteling geword. Swaarkry, onsekerheid, siekte, dood dit is steeds daar. Dit tref dan die een en dan die ander. Die oorsaak is die opstaan van ons teenoor God. Dan kan ek nie na ‘n sekere mens wys wat baie swaarkry en sê dat dit sy of haar skuld is en dat ek nie skuldig is nie. Enige ellende wat mense tref daaraan is ook ek skuldig. Ook as dit baie goed met my gaan. Enige siekte en enige mens wat sterf herinner my aan my skuld teenoor die HEERE.

Die skuld moet weg om regtig ‘n toekoms te kan hê wat goed is.

Dan lees ons Jesaja 53  waarin die HERE vertel van die kom van die Verlosser. Vertel van die Here Jesus wat sal kom. Hoe gaan hy als mens lyk? Gaan ons dadelik aan Hom sien dat Hy die Verlosser is? Sal Sy uiterlik so wonderlik mooi en goed wees waardeur ons sien: Hy is die Verlosser?

Nee, so sal dit nie wees nie. Hoekom nie? Omdat die Verlosser juis die straf wat ons verdien het moet dra. Daardie skuld van ons almal. Daarby behoort ook die Verlosser nie ‘n mens is wat deur Sy uiterlik uitstaan nie. Die wêreld het so dor geword dat alles daarop gewys het dat vanuit de mense nie ‘n Redder kon kom nie. As die Verlosser kom is dit die HERE wat die grond laat oopbreek. Hy sorg dat die maagd Maria swanger raak deur die Heilige Gees. Die HERE gryp Goddelik in die mensewêreld. Hy sorg dat die Kneg wat moet ly om die skuld te dra gebore word. Hy wat God is en ook mens word. Mens soos ons mense is na die sondeval met al ons gebreke en moeilikhede. Nogtans sonder ‘n hart dat na verkeerde dinge verlang. Hy dra vanaf die allereerste begin as mens ons ellende, ons skuld, die straf wat ons verdien het.  

 

“Hij was veracht, de onwaardigste onder de mensen, een Man van smarten, bekend met ziekte, en als iemand voor wie men het gezicht verbergt; Hij was veracht en wij hebben Hem niet geacht.” Jesaja 53:3,4

 

Lijden, ellende. Daarbij hoort ziekte. In het paradijs was ziekte onbekend. Op de nieuwe aarde bestaat ziekte niet. Wat kan het in onze tijd voor ellende zorgen. Meerdere ziekten leiden ook naar de dood. Wat kan er een pijn zijn.

De Here Jezus was bekend met ziekte. Hij heeft ziekte aan Zijn eigen lichaam gevoeld. Als deel van de straf die Hij on onze plaats moest dragen. Moet je dat eens voorstellen. De Zoon van God die in de hemel vereerd werd, vernederde zich zo dat Hij zich op aarde als mens ziek liet maken. Hij kwam in een lichaam dat zo zwak was dat ziekten binnenkwamen. Hij voelde dat! Hij die als mensen tot hem kwamen hen genas. Als teken hoe het op de nieuwe hemel en aarde zal zijn.

Hij droeg onze ziekten om ons uiteindelijk voor altijd van alle ziekten te genezen. Om ervoor te zorgen dat we door Gods genade eens eeuwig gezond kunnen leven. Een leven zonder ziekmakende virussen en bacteriën!

De Verlosser die komt, zal de ellende zo meemaken dat Hij ondanks al het werk van genezing en van verkondigen van de goede boodschap veracht zal worden. Alsof hij een grote crimineel is. Alsof je met Hem kunt doen wat je wil. Hij wordt speelbal van onrecht en mishandeling. Hij wordt slachtoffer van mensen die zichzelf zoeken en niet van eigen schuld en zonden willen weten. Hij moet weg. Hij moet dood. Hij de enige die ons hoop en uitzicht kan geven boven ziekte, verachting, mishandeling, onrecht en dood kan geven. Ook in onze tijd lijkt het in het klein en op het wereldtoneel dat het recht van de sterkste wint. Toch zal het zo niet blijven. Christus die tot het kruis vernederd is, heeft overwonnen. De zogenaamde sterksten zullen hun straf ontvangen en wie in liefdevolle afhankelijkheid van Christus leven en daarom er in liefde voor de naasten willen zijn. Wie vanuit Gods liefde de minste wil zijn en zo dienstbaar aan anderen heeft toekomst. Omdat Christus jouw en mijn straf dan gedragen heeft.

 

“Maar Hij is om onze overtredingen verwond, om onze ongerechtigheden verbrijzeld. De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, en door Zijn striemen is er voor ons genezing gekomen.” Jesaja 53:5

 

Wat een onrust in de wereld. Wat een dreiging waarbij het recht van de sterkste een hoofdrol speelt. Wat een onrust in het kerkelijke leven in ons land. Ik denk o.a. aan de verwarring in de Christelijke Gereformeerde Kerken. Je kijkt met diepe zorg naar deze dingen. Je bidt ervoor. Je ziet daarin hoe zonden steeds weer het leven tot onrust en strijd brengen. Als je dat ziet moet je niet alleen naar anderen wijzen. Dan is het ook zo nodig om naar je eigen hart en leven te kijken! We hebben nogal eens de neiging om de verkeerde dingen van anderen te gebruiken om zelf beter te lijken en te voelen. Dan komt er de hoogmoed, dan komt er dat we ons beter dan anderen voelen. Dan komt er de koude veroordeling van anderen in ons leven.

Wat is het belangrijk om in al die onrust, die zorgen, die verwarring ons hart op Christus te richten. Hij is het die juist die om al die zonden van ons mishandeld is. Zijn rug lag open door geseling, Hij zakte in elkaar toen Hij een deel van het kruis moest dragen, door Zijn handen en voeten gingen de spijkers aan het kruis. De wonden waren nog zichtbaar na Zijn opstanding. De Here Jezus liet ze aan Thomas zien. Christus zelf laat aan Johannes en ons zien dat Hij in de hemel herkenbaar is als het lam dat geslacht is. Gedroeg Hij zich als de Man die het recht van de sterkste uitoefende? Hij was die Sterkste! Wat deed Hij? Hij liet zich verwonden, Hij ging als een machteloze naar het kruis. Hij liet zich doodmaken om te redden! Zondaars te redden terwijl Hij zondeloos was.

Gaan wij als christenen voor het recht van de sterkste? Steunen wij mensen die daarvoor gaan? Daarbij ook voor eigen eer? Of bidden wij dat wij en ook de machthebbers op de knieën gaan om te vragen hoe ze kunnen dienen, dienen en nog een dienen? Het recht van de sterkste hoort bij de duivel en Zijn rijk, dienen en voor zwakken en rechtelozen zorgen hoort bij het rijk van Christus. Er is genezing van ons leven voor eigen eer en macht als we het bij Christus zoeken. De Christus van de Schriften die ons ook in onze cultuur Zijn Woord voorhoudt. Echte eenheid vind je bij Hem als je tegen de machtige cultuur in liefde bij Zijn Woord blijft.

 

“Hy is egter deurboor oor ons oortredings, verbrysel oor ons sondeskuld. Die straf wat ons vrede bewerk, was op hom, en deur sy wonde is daar vir ons genesing.” Jesaja 53:5

 

 Hoe groot is ons skuld? Hoe diep moet de Verlosser gaan om ons regtig van die ewige oordeel te red? Dit is belangrik om raak te sien dat die Verlosser baie diep moet gaan om sondaars te red. Ons lees in Jesaja 53 al dat die Here Jesus aan ‘n paal moet sterf!

Ons word geroep om vanuit Christus lyding in ons plek juis in liefde vir ons naaste te leef. Dan gaan nie daarom dat aan ons reg gedoen word nie. Dan gaan dit daarom om diensbaar te wees vanuit Christus straf dra in ons plek. Op ‘n baie indrukwekkende manier lees ons dit in 1 Petrus 2:21-25.

Dit so belangrik om dit op ons te laat inwerk. Om so ook juis in Christus se kerk die vrede te soek ook as jy voel dat jy nou onreg moet ly. Hieronder die i9ndrukwekkende woorde van die Gees in 1 Petrus 2:21-25: “Julle is immers hiertoe geroep, want Christus het ook ter wille van julle gely;

Hy het vir julle 'n voorbeeld nagelaat, sodat julle in sy voetspore kan volg. Hy wat “nie sonde gedoen het nie, en in wie se mond geen bedrog gevind is nie”; wat, toe Hy uitgeskel is, nie teruggeskel het nie; toe Hy gely het, nie gedreig het nie, maar Homself toevertrou het aan Hom wat regverdig oordeel; ₂₄wat self ons sondes in sy liggaam aan die kruishout gedra het, sodat ons, noudat ons ons sondes afgesterf het, vir geregtigheid kan leef – Hy deur wie se verwonding julle genees is.

Julle was immers verdwaal soos skape, maar nou het julle teruggekeer na die Herder en Bewaker van julle siele.”

 

“Wij dwaalden allen als schapen, wij keerden ons ieder naar zijn eigen weg. Maar de HEERE heeft de ongerechtigheid van ons allen op Hem doen neerkomen.” Jesaja 53:6

 

Wat kenmerkt het leven op aarde? Dat we onze eigen weg gaan. Dat we daar ook heel erg aan gehecht zijn. Onze eigen mening, onze eigen gevoelens, ons eigen ding doen. We zijn als mensen ook heel eigenwijs. Je ziet dat bepaalde gedachten, bepaalde wegen doodlopen. Dat als je op die weg gaat het slecht afloopt.  Toch gaan mensen, toch ga jezelf, toch gaan organisaties en kerken vaak toch op zo’n weg. Dan altijd weer met de opmerking dat het bij ons anders is als bij anderen bij wie het in de geschiedenis verkeerd afgelopen is.

De Here Jezus heeft geleden, heeft zich ingespannen om mensen die op die dwaalwegen gaan terug te brengen naar de gebaande wegen. Die dwaalwegen brengen je op plaatsen waar de ellende voor eeuwig er is. Het brengt je uiteindelijk in de hel. Dat Je zus Christus tot op het kruis geleden heeft om dwalende mensen op de door God gebaande wegen te brengen lezen we o.a. in Lukas 15:4,5 waar de Here Jezus zegt: “Welk mens onder u die honderd schapen heeft en er één van verliest, verlaat niet de negenennegentig in de woestijn en gaat achter het verlorene aan, totdat hij het vindt? En als hij het gevonden heeft, legt hij het vol blijdschap op zijn schouders.”

Wij zijn van onszelf allemaal verloren schapen. Christus heeft geleden om ons te zoeken. Om te redden en door de Geest ons te leren op die gebaande wegen te gaan waar we uit onszelf niet op willen gaan. Dat zijn de wegen waarover we in psalm 84 lezen: “Welzalig de mens van wie de kracht in U is – in hun hart zijn de gebaande wegen.” Vs 6

Belangrijk is om hier te bedenken dat de gebaande wegen niet met conservatief of progressief te maken hebben. Het gaat niet om een cultureel christendom. Het gaat om de weg die God gelegd heeft. Het gaat om Zijn geboden. Als we die volgen zijn we in de ogen van mensen de ene keer conservatief en de andere keer progressief. Het gaat erom dat we Christus volgens Zijn Woord volgen. Christus heeft geleden om de Geest te verdienen die in ons wil werken om Gods weg te gaan.

 

“De verstandigen zullen blinken als de glans van het hemelgewelf, en zij die er velen rechtvaardigen, als de sterren, voor eeuwig en altijd.” Daniël 12:3

 

Lijdenstijd.  De Here Jezus moet lijden voor mensen die de dood in de wereld hebben gebracht. Al het verdriet, al de moeite, al het gemis dat daardoor er in het leven op aarde is. De Verlosser die door de God die leeft beloofd is, moet ook door de dood heen. Dat is deel van de straf die Hij in de plaats van de gelovigen moet doormaken. Het kan niet zonder om ons van de dood te redden. Om voor ons de dood op aarde tot een open poort naar het eeuwige leven te maken.

We krijgen voor de terugkeer van de Here Jezus allemaal met de dood te maken. Ook dat geliefden sterven. Ook van geliefden die met hart en ziel in de wereld de goede boodschap van Christus hebben gebracht. Die mensen opzochten en naar gebieden gingen waar nieuwe projecten waren om mensen uit een leven zonder Christus bij Hem te brengen. Mensen die van de Here jezus hielden en niets liever wilden dan de ander bij Christus te brengen.

Is het geen teleurstelling als deze mensen sterven? Het geeft vaak een groot gemis, maar wat is de troost, het houvast dan groot. Door tranen heen. Dat houvast ligt vast in Christus die echt uit de dood is opgestaan. Als de grote Overwinnaar. Hij heeft het eeuwige leven en het opstaan uit de dood zeker gemaakt voor wie op Hem hun leven bouwen.

Hij geeft hen die door hun leven en woorden mensen tot Hem hebben gebracht een prachtige plaats bij Hem in de hemel en op de nieuwe aarde. Zij die het evangelie bij anderen op het hart hebben gelegd en dat daardoor mensen door Christus rechtvaardig voor God geworden zijn, zullen blinken. Zij zullen stralen na hun dood. Niet voor eventjes maar voor altijd! De HEERE laat zien dat zij met alle moeite en tegenstand die er in hun leven was knechten van Hem waren. Dat mag gezien worden. Elk kind van God zal dan iets van God heerlijkheid uitstralen en zij die in Zijn dienst een bijzondere plaats innemen zullen zelfs als sterren stralen. Heerlijk om dan allemaal samen bij de Here Jezus, bij de Here God te zijn. Christus heeft dit voor 100% verdiend door Zijn lijden en opstaan.

 

“Voor die Fees van die Pasga het Jesus reeds geweet dat sy uur aangebreek het dat Hy van hierdie wêreld na die Vader sou oorgaan. Daarom, omdat Hy sy eie mense in die wêreld liefgehad het, het Hy hulle liefgehad tot aan die einde.” Johannes 13:1

 

 Die Pasga. Die fees waarby God se volk in die tyd van die Ou-Testament aan die bevryding uit Egipte gedink het. Dit was ook die fees waarby aan al die hartseer en lyding gedink is wat daar in Egipte was. Die onderdrukking, die slaaf wees, die slegte behandeling, die vervolging, die doodmaak van die seuntjies wat onder Gods se volg gebore is. Dit was voor hierdie fees dat die Here Jesus baie bewus daarvan is dat die tyd van die grootste lyding in Sy lewe gekom het. Dit is nou baie naby.

Ons sien hier raak dat ook God se volk in hierdie wêreld ly. In die tyd na Christus se werk op aarde ly ook God se volk. Dikwels omdat hulle verag word, omdat hulle vervolg word, omdat hulle nie fees van die wêreldse vermaak saam vier, omdat hulle die goeie gebooie van God bly navolg. Dit gebeur selfs dat God se kinders vanweë hulle geloof doodgemaak word.

Die Pasga het herinner aan die redding van Jakob en sy familie uit die hongersnood. Dit herinner aan ‘n goeie tyd in Egipte maar ook aan ‘n baie slegte tyd. Dit het daaraan herinner dat die HEERE deur die plae as Verlosser ingegryp het. Die egte bevryding kom van die HERE!

Die Here Jesus staan op die punt om die Pasga te vier. Om die sondes van Sy volk op Hom te neem. Om so daarvoor te sorg dat uit enige ellende daar uitsig en perspektief is. Vit wie hom en haar aan Hom vasklem en met Hom leef. Die Here Jesus besef baie goed hoe swaar die weg is wat vir Hom voorlê. Hy het daardie sondaars wat tot Hom vlug met hul lewe so lief! Die liefde vir Sy Vader en die mense wat die Vader Hom gegee het is so wonderlik groot. Die Here Jesus wil en sal die pad tot die einde loop. Om sondaars te red. Om hulle eendag ‘n lewe te gee waarin nie meer enige vorm van hartseer en ellende bestaan nie. Op Christus kan ons bou tot die einde van ons lewe op aarde.  Môre meer.

 

4 April 2025

“Ik heb de goede strijd gestreden. Ik heb de loop tot een einde gebracht. Ik heb het geloof behouden. Verder is voor mij weggelegd de krans van de rechtvaardigheid die de Heere, de rechtvaardige Rechter, mij op die dag geven zal. En niet alleen mij, maar ook allen die Zijn verschijning hebben liefgehad.” 2 Timotheus 4:7,8

 

Vandaag de dag dat collega Henk Drost begraven wordt. Een man die uitstraalde dat hij van de Here Jezus hield. Een man die door de HEERE gebruikt werd om vol vrijmoedigheid mensen de goede boodschap van Christus als de enige weg naar de Vader en naar de echte verlossing te brengen. Die daar ook van getuigde toen duidelijk werd dat hij zo ziek was dat het sterven dicht bij was.

Paulus schrijft aan Timotheus. Paulus weet dat ook voor hem het einde van het leven op aarde dichtbij gekomen is. De Here Jezus heeft hem gebruikt om over de wereld de enige echte boodschap van hoop en verlossing te verkondigen. Om steeds weer op Christus als de Redder, de koning, de God die we nodig hebben te wijzen. Vanuit het kennen van Gods liefde in Christus waarin je als een wonder mag delen.

Paulus bemoedigt Timotheus die straks zonder Paulus verder moet. Hij bemoedigt ook al die mensen die o.a. door hem als instrument in Gods hand de Here jezus hebben lief gekregen. Die weten dat ze zonder het werk van Christus in hun plaats voor eeuwig verloren zouden zijn. Zij hebben Zijn komst, Zijn verschijning lief gekregen. Ze zijn door de Geest van de Here Jezus gaan houden. Als hun grootste liefde.

Bij Christus moet je zijn ook als je predikant, zendeling, evangelist bent. Het gaat nooit om jou! Nooit erom of jij succes hebt. Het gaat erom dat je vanuit de band met je Heiland Christus als de enig Nodige verkondigt en de mensen op het hart drukt. Dat je gelooft, beseft, uitdraagt dat je ook zelf Hem zo nodig hebt.

Dan is er bij het sterven de krans van de rechtvaardigheid. Dan wordt de arme zondaar zo rijk gezegend. Dan wordt de rechtvaardigheid van Christus mij toegerekend. Dan ontvangt de Here God je zo hartelijk in de hemel. Bij Christus moet je zijn en dan komt het echt goed voor eeuwig.

Met die troost door tranen en gemis heen gaan we naar de begrafenis. We bidden Ria en de hele familie die troost toe.

 

“Voor die Fees van die Pasga het Jesus reeds geweet dat sy uur aangebreek het dat Hy van hierdie wêreld na die Vader sou oorgaan. Daarom, omdat Hy sy eie mense in die wêreld liefgehad het, het Hy hulle liefgehad tot aan die einde.” Johannes 13:1 

Die Here Jesus het Sy eie mense liefgehad tot die einde. Dit is so spesiaal. Dit is regtig ‘n wonder van onverdiende liefde. Een van die elemente hiervan is dat Jesus se liefde nie vir ‘n rukkie is nie. Dit is nie so dat ons Christus se liefde kry en dat ons daarna so goed moet gaan leef dat ons daarna Sy liefde en verlossing verdien nie. Dit is nie so dat as ons in sondeval ons daarna nie meer vergifnis kan kry nie. Die Here Jesus het tot die einde ons liefgehad. Dit beteken dat tot die einde van ons lewe Hy ons met liefde roep om tot Hom te kom.

Dit beteken ook dat Hy vanaf die begin van Sy lewe hulle wat tot Hom vlug liefgehad het. Hy het ons liefgehad vanaf Sy verwekking deur die Gees in Maria tot Sy dood aan die kruis. Hy het op die kruis uitgeroep dat Hy alles gedoen het wat gedoen moes word om sondaars te red.

Wat betken hierdie dinge vir ons? O.a. dit: Christus roep ons in liefde ons lewe lank. Ons het nooit ‘n verskoning om te sê dat ons nie kan glo nie of dat ons te sleg is om nog vergifnis te kan kry nie. Dit is verskonings wat deur Christus se liefde tot die einde ontmasker word. As ons hierdie dinge sê wil ons nie by Christus behoort nie. Dan wil ons nie onder Christus as ons Koning dien. Wie by Christus behoort k vergifnis en wil Christus dien en daarom ook jou naaste dien. Jy wil die minste wees. Jy soek nie jou reg maar jy is bereid om onreg te ly om jou naaste te kan dien. Jy let op Christus wat ook vir jou en my die voorbeeld van dien, van die minste wees agtergelaat het. Om ter harte te neem wat ons in Filippense 2 lees: “maak dan my blydskap volkome deur eensgesind te wees – een in liefde, een van gees, een in denke; deur nie iets uit selfsug of ydelheid te doen nie, maar in nederigheid die een die ander hoër te ag as homself; deur elkeen nie net na sy eie belange om te sien nie, maar ook na dié van ander. Laat dan die gesindheid wat daar in Christus Jesus was, ook in julle wees” vs 2-5

 

“Geen enkel mens mag in de tent van ontmoeting zijn, als hij er binnengaat om in het heiligdom verzoening te doen, totdat hij naar buiten komt. Zo moet hij verzoening doen voor zichzelf, voor zijn gezin en voor heel de gemeente van Israël.” Leviticus 16:17

 

Christus is niet alleen de Grote Hogepriester en ook zelf het offer. De hogepriester in het Oude Testament moest eigen zonden belijden dat moest het volk ook doen. Die offers waren er elke dag en een keer per jaar nog nadrukkelijker op Grote Verzoendag. Om te laten zien dat er steeds weer vergeving en belijdenis van schuld met ons hart nodig is! Dat is iets om nooit te vergeten in je leven. Juist als het om het offer van de Here Jezus gaat, bestaat er in onze tijd een groot misverstand dat steeds weer de kop op steekt. Dit verwoest kerken en een leven dicht bij de HEERE. Dit vervreemdt mensen van de kern van het evangelie en het leven met Christus.

Dit gebeurt als er alleen gekeken wordt naar het offer van Christus als vervulling van het zondoffer d. Dan wordt er gezegd dat we in de kerk het eigenlijk niet meer over de zonden hoeven te hebben. Dat was iets van het Oude Testament. Gelukkig leven we niet meer in die tijd, want het moet wel heel somber zijn geweest. Daar hebben wij geen last meer van. Wij hoeven niet veel meer over zonden na te denken want Christus heeft de vergeving verdiend. In allerlei variaties speelt dit een rol bij mensen in onze tijd.

Ze lijken gelijk te hebben, want Christus heeft het offer toch gebracht! Er is nu toch geen offer meer nodig. Dat lezen we toch ook in de brief aan de Hebreeën: “Want door één offerande heeft Hij voor altijd hen volmaakt, die ​geheiligd​ worden. En ook de ​Heilige Geest geeft ons daarvan getuigenis”.  Hebr 10:14,15

Christus heeft het grote zondoffer gebracht en daarmee betaald voor onze zonden. Dat heeft Hij als de grote hogepriester gedaan, maar is daarmee strijden tegen de zonden en het belijden van de zonden en het vragen om vergeving van de baan? Nee! Juist het denken aan het offer dat Christus als onze enige Hogepriester gebracht heeft, laat ons er ook aan denken dat Christus nog elke dag in de hemel voor ons pleit. (Hebr 7:25)Elke dag vol eerbied voor God naar Christus gaan om eigen zonde te belijden is nodig. Dan mag je weten wat we in Mattheus 10 lezen: “Een ieder dan, die Mij belijden zal voor de mensen, hem zal ook Ik belijden voor mijn Vader, die in de hemelen is; maar al wie Mij verloochenen zal voor de mensen, die zal ook Ik verloochenen voor mijn Vader, die in de hemelen is.” Vs 32,33

 

“En niemand mag in die tent van samekoms wees as hy ingaan om in die heiligdom versoening te doen totdat hy uitkom nie en versoening gedoen het vir hom en vir sy huis en vir die hele vergadering van Israel.” Levitikus 16:17

 

Ons word op grond van Christus se offer opgeroep om elke dag ons sondes te bely. Om elke dag in de Jesus se naam om vergifnis te vra. Juis omdat Christus self dan as ons Hoëpriester vir ons pleit kan ons in vrede by die HERE kom.

Ek sien die Hoëpriester in die tyd van die Ou Testament op die Groot Versoendag met bloed en reukwerk die hele tempel deurgaan. Hy stap na God se troonsaal op die aarde. As hy na die Allerheiligste gaan, is niemand in die tempel. Hy moet hierdie werk heeltemal alleen doen.  

Dan sien ek raak dat die Here Jesus die hoëpriester se werk op hierdie wêreld gaan vervul. Hy het gekom om die Groot Versoendag oorbodig te maak. Om die skadu wat ons in die Ou Testament sien tot werklikheid te maak.  

Dan sien ek hoe die gelowiges se sondes op Hom gelê word wat die Hoëpriester en die offer self is. Dan sien ons dat die Sondelose tot een brok sonde gemaak word. Al hoe meer word die skuld en sonde van die gelowiges op Christus gelê. Die Seun van God wat mens geword het, het Hom uit liefde beskikbaar gestel om heeltemal alleen die werk van verlossing te doen.  

Ons sien die Here Jesus wat as die groot Hoëpriester die offer van sy eie lewe bring. Hy gaan op pad na Golgota as die Allerheiligste om daar die losprys te betaal. Om daar regtig onder Gods toorn teen ons sondes  geoffer te word. Jy en ek het daarvoor gesorg dat die Here Jesus stoksielalleen op pad moet na die offerplek.

Dan sien ons hoe die Here Jesus in Sy lewe op aarde al hoe meer alleen kom en staan. Hy moet sonder enige ondersteuning na God om die ewige oordeel te ondergaan. Om Sy bloed, Sy lewe te gee. Hy moet Sy sondelose lewe vir sondaars soos ons is te gee. Om ons so te red. Om ons nie ewig alleen te laat wees maar ons te gee dat ons die ewige vreugde in en met God ontvang. Saam met al God se kinders. ‘n Geskenk alleen deur God se genade!  

 

“Geen enkel mens mag in de tent van ontmoeting zijn, als hij er binnengaat om in het heiligdom verzoening te doen, totdat hij naar buiten komt. Zo moet hij verzoening doen voor zichzelf, voor zijn gezin en voor heel de gemeente van Israël.” Leviticus 16:17

 

De Here Jezus is de grote Hogepriester. Hij is ook het offer. Hij is ook de offeraar. Hij brengt als de Hogepriester het offer van Zijn eigen leven! Hij moet zoals de Hogepriester op de Grote Verzoendag alleen zonder hulp naar de plaats waar Hij onder Gods toorn het offer van Zijn leven voor zondaren zoals jij en ik brengen.

Eerst zijn de mensen enthousiast over Hem. Hij krijgt veel steunen van velen terwijl de leiders niets van Hem moeten hebben. Ze willen Hem zelfs koning maken. De Here Jezus maakt duidelijk dat hij niet die machtige koning wordt die de Joden een wereldmacht zullen maken. Hij wijst dan in Joh 6   

er heel duidelijk op dat alleen wie elke keer weer bij Hem en niet bij zichzelf het zoekt gered zal worden. Dan lopen de duizenden bij de Here Jezus weg. Ze vinden zijn woorden hard. Een harde boodschap. Die willen ze niet. De Here Jezus vraagt zelf aan Zijn leerlingen die elke dag bij Hem zijn of ze Hem ook niet willen verlaten. Zij blijven zelfs met de belijdenis door Petrus uitgesproken: “Heere, naar wie zullen wij heen gaan? U hebt woorden van eeuwig leven. En wij hebben geloofd en erkend dat U de ​Christus​ bent, de Zoon van de levende God.” vs. 68,69

Een week voordat de Here Jezus sterft, leeft de steun en sympathie voor Hem weer heel even op. Dit dooft weer en slaat in het tegendeel om wanneer de Here Jezus weer duidelijk maakt dat Hij niet de koning zal worden die van de verdrukking door de Romeinse bezetter zal bevrijden.

De Here Jezus zal om de Verlosser te zijn en de Koning met een hoofdletter een veel diepere en zwaardere strijd moeten voeren. Hij is als de Hogepriester die het beslissende zondoffer gaat brengen op weg naar het kruis. De leerlingen van de Here Jezus zouden Hem niet verlaten. Maar door wat er volgens Gods plan gebeurt, komt er de twijfel en de Here Jezus moet al meer alleen naar het altaar. Hij doet dat hoe zwaar het ook is voor ons. In onze plaats.

 

“Geen enkel mens mag in de tent van ontmoeting zijn, als hij er binnengaat om in het heiligdom verzoening te doen, totdat hij naar buiten komt. Zo moet hij verzoening doen voor zichzelf, voor zijn gezin en voor heel de gemeente van Israël.” Leviticus 16:17

 

De Here Jezus moet al meer alleen op weg naar het kruis. Wij maken het Hem zo zwaar! We zijn in Getsemane. De Here Jezus is bezig om al meer met onze zonden beladen te worden. Het drukt zwaar op Hem. Er is bij Hem dodelijke angst. Verschrikkelijk wat Hij moet dragen. Als dit mogelijk is laat deze drinkbeker aan Mij voorbijgaan. Maar niet Mijn wil maar Uw wil laat die gebeuren. De leerlingen vallen steeds weer in slaap in deze ongelooflijk zware tijden voor de Here Jezus. Hij gaat al meer alleen. Hij de Hogepriester, die daardoor de Herder is, komt al meer alleen te staan. Hij moet alleen naar het kruis zonder enige steun. Zo diep is de straf voor mijn zonden.

Zo diep moet Hij er onderdoor! Dat zegt de Here Jezus ook na de viering van het eerste avondmaal als ze op weg gaan naar de Getsemane: “U zult in deze nacht allen aanstoot aan Mij nemen, want er is geschreven: Ik zal de Herder slaan en de schapen zullen uiteengedreven worden.” Mark 14:27    

Petrus protesteert nog. Hij zegt dat als iedereen aan de Here Jezus een aanstoot zal nemen en Hem alleen zal laten; hij dat zeker niet zal doen. Dat is de mens die zoveel van zichzelf en zijn eigen geloof verwacht. Dan is de Here Jezus gevangengenomen. Dan lezen we: “En zij lieten Hem alleen en vluchtten allen.” Mark 14:50

Al Zijn leerlingen verlaten Hem. En Petrus? Die zelfverzekerde Petrus hij steekt die nacht drie keer een dolk in de rug van zijn Meester. Drie keer klinkt het die nacht terwijl de Here Jezus helemaal alleen voor de Joodse Raad staat die hem haat: Ik ken Hem niet, ik ken Hem niet, ik ken hem niet.

Denk niet dat jij het als je toen geleefd had het er beter afgebracht zou hebben. Daar staat de Here Jezus helemaal alleen. Met al zijn vijanden om zich heen. De Hogepriester, naar de orde van Melchizedek, die komt om het beslissende offer te brengen, staat helemaal alleen. 

Hij komt al meer alleen te staan om ons te laten delen in de eeuwige liefde van God die ook betekent dat we in de hemel en op de nieuwe aarde ook delen in de vrede en liefde voor elkaar.

 

“En niemand mag in die tent van samekoms wees as hy ingaan om in die heiligdom versoening te doen totdat hy uitkom nie en versoening gedoen het vir hom en vir sy huis en vir die hele vergadering van Israel.” Levitikus 16:17

 

De Here Jesus, God se Seun, die groot Hoëpriester is tot die dood aan die kruis veroordeel. Hy is heeltemal alleen op Golgota. Hy laat Homself op die kruis as die altaar spyker. Sonder dat nog een mens hom regtig ondersteun. Hy is so stoksielalleen. Ons sondes lê op Hom. Hy is volledig met ons skuld oordek. Die Vader in die hemel gehandel Hom asof Hy die grootste sondaar is. Christus bring Homself as die beslissende offer in die geskiedenis.

Hy hang daar so stoksielalleen. Dit raak in die middel van die dag donker. Selfs die Vader in die hemel luister nie na Hom die Sondelose. Die Vader in die hemel let net op jou en my sondes wat op Hom gelê is. Die drie ure duisternis is die verskriklike hel waarin die Here Jesus deur die duiwel versoek word. Stoksielalleen. De Here Jesus voel die helse straf oor Hom kom. Sonder dat God se hulp en liefde by Hom is. Dit het verdwyn omdat ons daardie straf verdien het. Christus laat dit oor Hom kom!

Christus is die Hoëpriester en die offer. Hy bly aan die kruis hang. Dit is Sy onbegryplik groot liefde vir sondaars. Vanuit die liefde vir Sy Vader. Christus bring die offer van Sy bloed. Hy bring die offer van Sy lewe aan die kruis. Die kruis word die Allerheiligste waar Hy die offer bring! Hy verneder Hom onder God se slaande hand om ons vir ewig van die straf te bevry. Om vir ons te verdien dat ons ewig in God se liefde sal deel.

Die Here Jesus het as die Hoëpriester die offer gebring om vir ons te verdien dat Hy elke dag in die hemel as die Hoëpriester vir ons pleit sodat vir wie tot Hom vlug vergifnis en ewig lewe uit genade seker is. Wie tot Christus as die groot Hoëpriester gaan en eie sondes bely mag weet dat Hy vir jou die losprys betaal het. Dan mag jy in jou  Verlosser juig en jubel. Dan mag jy weet dat Christus vir jou die vloek gedra en weggedra het. Dat jou toekoms mooier is as wat jy jou maar kan inbeeld.

Dank Here Jesus vir hierdie wonderlike werk in ons plek! Dank dat U dit gedoen het sonder dat ons U enige ondersteuning gegee het.

 

“Zalig zijn de zachtmoedigen, want zij zullen de aarde beërven.” Mattheus 5:5

 

Wat een strijd! Wat een leven voor jezelf. Wat een kloppen op eigen borst om te laten zien dat je machtig bent. De ander moet door de knieën. Gaan voor eigen belang. Onze mensen eerst. Laten voelen dat jij of jouw land er beter van willen worden. Uitkijken naar vergroting van eigen invloed en eigen gebied. Zowel in het gewone leven als op het gebied van politiek en macht. We maken het elke dag mee. We zien het in de wereldpolitiek, we zien het op landelijk en plaatselijk niveau. We zien het jammer genoeg ook in de kerk. Eigen gelijk zoeken al is het ten koste van vrede. Ieder wil zichzelf rechtvaardigen als ik maar gelijk krijg en invloed krijg.

Dan zie ik de Here Jezus. Hij is de zachtmoedige! Hij heeft op alles recht maar laat zich beschuldigen en aan de kant zetten. Hij laat menselijk gezien met zich sollen. Hij laat geen vuur van de hemel komen, terwijl hij alle recht heeft om dat te doen. Hij gaat, wanneer iedereen onder Zijn discipelen zich te belangrijk vindt om anderen de voeten te wassen, zelf het nederige werk van een slaaf doen. Dit terwijl Hij de Zoon van God is. Hij voelt zich niet te groot om zachtmoedig te zijn. Om Zichzelf voor de echte vrede voor slechte op te offeren.

Ja, maar ik heb gelijk en je denkt toch niet dat ik dan de minste ben. Ik ga voor het recht. Dat is zo vaak ons eigen recht en niet meer dan dat. Moet je eens bedenken wat er was gebeurd als de Here Jezus ons zo behandeld had! Dan had Hij zich niet voor ons vernederd tot op het kruis. Dan waren ons hart en onze handen zo verschrikkelijk zwart gebleven. Dan zou de Vader bij ons sterven zeggen: Jij komt er echt niet in. Voor jou is er maar een plaats die je verdiend. Dat is de hel voor eeuwig en altijd.

Juist in de zachtmoedigheid die leert dienen is de Here Jezus ook ons voorbeeld! Hij zegt dat in Johannes 13 zo: “Ziet u in wat Ik aan u gedaan heb? U noemt Mij Meester en Heere, en u zegt het terecht, want Ik ben het. Als Ik dan, de Heere en de Meester, uw voeten gewassen heb, moet ook u elkaars voeten wassen. Want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook u zult doen zoals Ik voor u heb gedaan. Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Een dienaar is niet meer dan zijn heer, en een gezant niet meer dan hij die hem gezonden heeft. Als u deze dingen weet, zalig bent u als u ze doet.” vs 12-17

Dan leer je om die zoekers naar eigen recht, eigen gelijk, eigen invloed, eigen positie, eigen macht te beantwoorden met zachtmoedigheid. Je verliest er niets mee. Het zijn niet deze mensen die in kerk en wereld toekomst hebben. Dat zijn de zachtmoedigen die zich door de Geest van Christus laten leiden. Zij zullen de aarde beërven!

 

“En Ik, als Ik van de aarde verhoogd ben, zal allen naar Mij toe trekken.”  Johannes 12:32

 

Het is de maandag voor de kruisiging van de Here Jezus. Er zijn heel veel mensen bij de Here Jezus. Maria heeft Hem gisteren gezalfd. Als eerbewijs aan Hem. Een eerbewijs dat met Zijn dood en begrafenis te maken heeft. Deze ochtend is de Here Jezus met Zijn leerlingen vanuit Betanië naar Jeruzalem gegaan. Op een ezel. De Here Jezus liet toen zien dat Hij de man is waarover de Geest in Zacharia 9 spreekt: “Verheug u zeer, dochter van Sion!

Juich, dochter van Jeruzalem!

Zie, uw Koning zal tot u komen,

rechtvaardig, en Hij is een Heiland,

arm, en rijdend op een ezel,

op een ezelsveulen, het jong van een ezelin." Vs 9

Het lijkt er op dat de Here Jezus nu heel veel steun van het volk krijgt. Ze juichen en jubelen, want Jezus is hun koning. Met Hem gaat het goed komen. Wanneer de Here Jezus hun dan onderwijs gaat geven, merken ze wel iets vreemds. De Here Jezus spreekt over Zijn dood. Een dood die nodig is. Maar dat kan toch niet? Juist dan laat de Vader vanuit de hemel horen dat de Here Jezus echt de beloofde Verlosser is! We lezen namelijk juist dan dit gebeurt: “Er kwam dan een stem uit de hemel: En Ik heb hem verheerlijkt en Ik zal hem opnieuw verheerlijken.” Vs 28

De Here Jezus maakt duidelijk dat de dood Hem niet zal uitschakelen.  Hij zal juist door te sterven de dood overwinnen. Hij zal na Zijn dood juist door Zijn overwinning wie op Hom bouwt naar zich toe halen. Heel actief. Hij sterft om plaats te bereiden in de hemel en op de nieuwe aarde. Hij moet lijden tot in de dood om het eeuwige leven te kunnen geven.

Zo’n koning die niet meteen geeft wat mensen nu willen, willen de mensen niet. Ze lopen bij Hem weg. Ze lopen weg bij de Man die het echte leven kan geven en juist zo de macht krijgt die niet stuk te krijgen is. Laten we schuilen bij deze Koning!

 

“Hy het vir hulle gesê: “Daar staan geskryf, “ ‘My huis sal ’n huis van gebed wees’. Maar julle het daarvan 'n rowerspelonk gemaak!” Lukas 19:46

 

 Dit het Dinsdag geword. Die Here Jesus gaan tempel toe. Die huis waar Sy Vader op ’n spesiale manier onder Sy volk woon. Waar Christus as die Seun tuis is. Daar moes Hy wees toe Hy as 12 jarige in Jerusalem was. Sien Lukas 2:41-52

Die Here Jesus het steeds weer in Jerusalem juis by die tempel Sy onderwys gegee. Sien o.a. Lukas 19:47,48. Hy weet wat in die tempel aangaan. Hy weet as geen ander wat die doel van die tempel is. Hy is God wat mens geword het. Die doel was dat die tempel die gebou sou wees waar die HEERE vol eerbied en ontsag gedien sou word. Waar God se volk saamkom om juis in liefde saam die HEERE te vereer.

Die werklikheid is so anders. Die tempel het meer die gebou geword waar mense saamkom om geld te verdien aan die dien van de HEERE pleks vol oorgawe en eerbied naby die HEERE te wees. As die leiers in die kerk en die volk mooi na die HEERE geluister sou het, sou hulle die Here Jesus as die Verlosser en die Koning in die tempel begroet en gedien het.

Ons sien hier hoe Christus Sy oordeel uitspreek oor mense wat probeer om aan die geloof in Christus geld te verdien om ryk te word. Dan het die regte eerbied verdwyn. Dan word geloof in Christus ‘n menslike saak en het dit niks meer met die HERE te doen.

Die Here Jesus ly hier onder wat mense van die geloof maak. Hoe belangrik is dit dat ons juis Christus, wat Hom laat kruisig het om vir sondaars vergifnis te verdien, vol eerbied dien. Op die manier soos ons daarvan lees in 1 Timoteus 6: “Dit lei tot afguns, rusie, lastering, bose suspisies, ₅aanhoudende geredekawel onder mense wie se denke ontaard het, en wat van die waarheid beroof is, en dink dat godvresendheid winsgewend is. Wat wel 'n groot wins is, is godvresendheid wat met  tevredenheid gepaard gaan. Ons het immers niks in die wêreld ingebring nie, en ons kan niks

daaruit wegneem nie; ₈maar as ons kos en klere het, laat ons daarmee tevrede wees. Wie ryk wil wees, val in versoeking en 'n strik, en baie dwase en skadelike begeertes wat mense meesleur na ondergang en vernietiging.” vs 5-9

 

“En dat de doden opgewekt zullen worden, heeft ook Mozes duidelijk te kennen gegeven bij de doornstruik, toen hij de Heere de God van Abraham, de God van Izak en de God van Jakob noemde. God nu is niet een God van de doden, maar van de levenden, want voor Hem leven zij allen.” Lukas 20:37,38

 

Het is woensdag. Over 2 dagen zal de Here Jezus aan het kruis hangen. Onze Verlosser weet dat. Ondanks dat is Hij in Jeruzalem nog bezig om onderwijs te geven. Veel onderwijs voor later. Voor Gods volk op de hele aarde tot de dag van Zijn terugkeer.

De Sadduceeën komen naar Hem toe. Ze willen Hem voor de ogen van het volk in verlegenheid brengen. Zij willen laten zien dat het opstaan uit de dood niet kan. Het is achterlijk om daarin te geloven. Dat kan gewoon niet. Ze vertellen dan een verhaal over een vrouw die tijdens haar leven op aarde met 7 mannen getrouwd is geweest. Van wie zou zij nu de vrouw zijn als er een opstanding zou komen? Die hele opstanding met je lichaam is gewoon onzin. 

De Here Jezus komt met het antwoord. Hij is zelf God. God die mens geworden is. Hij kent Zijn eigen Woord als geen ander. Hij weet als geen ander hoe het Woord van God uitgelegd moet worden. Hij is de Goddelijke Schrijver. Op Zijn uitleg is geen kritiek mogelijk! Dat is ook voor ons vandaag zo belangrijk!

Hij maakt duidelijk dat de God die leeft de God van levenden is. Gods kinderen leven en zullen eens zelfs met hun lichaam opstaan. Daar is geen twijfel over mogelijk. Wie zegt dat het niet zo is die liegt en misleidt. Wat is ook dit voor ons vandaag belangrijk.

Let er p dat dit dus gezegd wordt enkele dagen voor het sterven van de Here Jezus en iets meer dagen voordat Hij opstaat. Het leek alsof de Sadduceeën en alle vrijzinnigen die echt leven na de dood ontkennen, gelijk krijgen. Maar dan 3 dagen na Zijn dood staan al deze mensen voor schut. Jezus staat op uit de dood. Hij gaat dit uitdelen aan ieder die met Hem leeft volgens Zijn Woord. Zij zullen eeuwig leven en bij Christus terugkeer opstaan met een volmaakt lichaam. Geweldig! Dat mogen we geloven. Mogen niet in de zin van een mogelijkheid, maar in de zin dat het zo schitterend is dat je zo in het leven mag staan en dat anderen met geestdrift kan vertellen. 

 

“Voor die Fees van die Pasga het Jesus reeds geweet dat sy uur aangebreek het dat Hy van hierdie wêreld na die Vader sou oorgaan. Daarom, omdat Hy sy eie mense in die wêreld liefgehad het, het Hy hulle liefgehad tot aan die einde.” Johannes 13:1

 

Dit het Donderdag geword. Dit word vir die Here Jesus so ’n swaar en lank dag. Hy sal die nag van Donderdag na Vrydag nie slaap nie. Hy sal sien hoe Judas op pad gaan na die Joodse leiers om Hom te verraai. Hy sal in die nag gevange geneem word. Hy sal voor die Joodse Raad verskyn om as ‘n Godslasteraar veroordeel te word. Hy sal in Getsemane so bang word dat die droppels sweet met bloed vermeng sal wees. So swaar om jou en my. Om ons skuld en sondes.

Sy uur het aangebreek. Die uur dat Hy heeltemal bedek word met ons sondes en de straf die ons daarvoor verdien het moet dra. Tot die bitter end!

Ondanks alles wat op hierdie dag gaan gebeur is dit die Here Jesus wat Sy dissipels nog onderwys gee. Wat wys da dit vir Sy volgelinge nodig is om diensbaar te wees! Om mekaar se voete te was. Juis uit liefde. Om die minste te wees en nie eie posisie en eie reg te soek nie. Die Here Jesus spreek na die voetwassing hierdie indrukwekkende woorde: “Verstaan julle wat Ek vir julle gedoen het? ₁₃Julle noem my Meester en Here, en julle sê dit tereg, want Ek is dit. As Ek, julle Here en Leermeester, dan julle voete gewas het, behoort julle ook mekaar se voete te was. Ek het immers vir julle 'n voorbeeld gegee sodat julle ook kan maak soos wat Ek gemaak het. Amen, amen, Ek sê vir julle: 'n Slaaf is nie belangriker as sy eienaar nie, en 'n gesant nie belangriker as die een wat hom gestuur het nie. As julle dit begryp, gelukkig is julle as julle dit doen.” vs 13-17

Christus het vir ons selfs al die smaad wat oor Hom gekom het gedra. Hy het dit vir ons gedoen terwyl ons dit op geen enkele manier verdien het nie. Hy het nie eers van ons gevra om ons so te verbeter dat ons dit begin verdien nie. Dit is vir ons die groot voorbeeld om liefde vir ander te gee al dink ons dat die ander nie verdien het nie. Christus leer ons om onsself so te verneder om regtig Sy lig in hierdie wêreld te versprei.  

 

“Die vroue wat saam met Hom uit Galilea gekom het, het hom gevolg en die graf gesien, en ook hoe sy liggaam neergelê is. Daarna het hulle teruggekeer huis toe, en geurige speserye en reukolies gaan voorberei. Op die Sabbat het hulle gerus, soos die gebod voorskryf.” Lukas 23:55,56

 

Baie mense gaan op hierdie Saterdag na die sinagoge of die tempel. Die meeste Joodse leiers is bly omdat Jesus aan die kruis gesterf het. Hy lê dood in ‘n grafte. Hy kan nie meer moeilikheid maak nie. Jesus se volgelinge is so hartseer. Hoe is dit moontlik dat hulle Meester van wie hulle so baie verwag het, nou dood is. Hulle is of stil van verdriet of gee hulle verdriet stem deur te huil.

Rondom die grafte waar die Here Jesus begrawe is dit stel. Die stilte van die dood heers daar. Die enigste geluid op Hierdie Sabbat daar is dat daar wagte staan om die graf te bewaak. Daar mag geen rumoer ontstaan deurdat Sy leerlinge die liggaam steel en gaan verkondig dat Jesus is opgestaan.

By die vroue, wat Jesus gevolg het tydens Sy lewe, is daar net verdriet. Hulle berei net die verdere versorging van Jesus se dooie liggaam voor. 

Daar is  geen verwagting nie. Dit lyk asof die dood op hierdie dag sy stem laat hoor en dat Jesus vir altyd stilgemaak is. Hierdie Saterdag is het stil en nogtans geen voorbereiding op die verdere versorging van Jesus se lyk nie. Hierdie Saterdag is het vanuit die hemel en vanuit Jesus se grafte die laaste dag dat die dood op aarde heers. Dit is die dag dat die oorwinning op die dood voorberei word. Geen reukolie om die geur van die dood weg te hou het die laaste woord nie. Die reukolies wat voorberei word, sal Jesus se liggaam nooit bereik nie. Die stilte van die dood sal deurbreek word deur die stem van Christus al die lewende. Die aardse verwagting word beskaam. Die hemelse belofte van Christus wat die dood oorwin het word sigbare werklikheid.   

Die geur van die lewe sal onder die mense altyd heerlik tot ons kom. Hoe moeilik die lewe ook al is nogtans het God se kinders altyd hoop en toekoms. In stil ontsag kan en mag ons in alle omstandighede op Christus bou. Hy gee toekoms deur die dood heen. Dan leer ons vanuit diep ontsag juig en jubel en berei ons ons vandag so voor op die viering van die Paasfees saam met God se volk in Christus se kerk!