TRANSGENDER - GENDERNEUTRAAL
Transgender zijn en de dingen die er mee te maken hebben, krijgen de laatste jaren veel aandacht. Waar spreken we over als iemand zich als transgender laat kennen? Een transgender is iemand die het geslacht heeft of ervaart die niet overeenkomt met het zijn of haar biologische geslacht. Transgender zijn kan in zeer verschillende gradaties tot uitdrukking komen en is heel divers. Sommigen willen het slechts zo nu en dan zijn, anderen juist permanent. Dit kan lichamelijk zijn en/of meer psychisch. Daarbij kan de innerlijk beleefde identiteit sterk variëren. Na volledig en definitief van geslacht veranderd te zijn, door middel van een medische ingreep, spreekt men van transseksueel. Het feit dat mensen het gevoel hebben dat ze in een verkeerd lichaam zitten, vraagt veel aandacht. Hiermee heeft ook de zogenaamde genderneutraliteit alles te maken. Dat je niet meer aangesproken wordt op je man of vrouw zijn maar heel neutraal als mens. De mogelijkheid bestaat in ons land nu ook dat je je als een onzijdig iemand, als mens en niet als man of vrouw laat registreren. Hieronder een paar cijfers vanuit het Reformatorisch Dagblad van 26 oktober 2017: “In 2015 lieten 770 Nederlanders hun geslachtsregistratie veranderen, nadat een wetswijziging in 2014 het mogelijk maakte dit te doen zonder dat er geslachtsveranderende operaties zijn geweest. Voordien waren het er zo’n 80 per jaar. Ook door aankondigingen van genderneutrale toiletten en kinderkleding en het besluit van de NS reizigers niet meer als dames en heren aan te spreken, staat het thema in de belangstelling. De schattingen van het aantal transgenders in ons land lopen uiteen van 48.000 tot 68.000.”
Het zijn dingen waar ook wij mee te maken krijgen. Zeker ook onze jeugd. Laten we ook niet denken dat de gevoelens dat je je niet echt thuis voelt in je eigen lichaam onder ons niet voorkomen. Ook onder ons zijn er broeders en zusters die met deze gevoelens worstelen. Ik heb al meerdere gesprekken met ze gehad. Hoe gaan we hier mee om. Hoe bepalen we hierover een goed standpunt? Belangrijke vragen in onze tijd. Ik hoop hier een aanzet te geven om er op een goede manier vanuit Gods Woord mee om te gaan.
Luisteren
Het is belangrijk eerst te kijken, te luisteren, wat er aan de hand is. Juist ook in een samenleving waar deze gedachten en gevoelens heel duidelijk naar voren worden gebracht en als goed worden gezien. Wanneer jij het zo voelt dan moet dat ook zo geaccepteerd worden en moet je er ook iets mee kunnen. Dat is de stemming in de samenleving. Wie zo voelt moet zijn of haar gevoelens ook kunnen uitleven. Je moet je, ondanks dat je wat je lichaam betreft man of vrouw bent, als iemand van het andere geslacht of neutraal kunnen laten registreren. Je eigen gevoelens en ervaring zijn daarbij de maatstaf. Je moet ook de mogelijkheid krijgen om door hormoonpillen en uiteindelijk een operatie uiterlijk tot het andere geslacht over te gaan. Dus heel ingrijpend. De een ziet het als bevrijdend dat dit kan en de ander zegt dat dit niet goed is.
Het is dan goed om eerst naar mensen te luisteren die zelf met deze gevoelens worstelen. Bij wie deze gevoelens soms ook heel sterk geworden zijn doordat ze anderen zien en horen die precies verwoorden wat zij voelen. Dit brengt meerderen in verlegenheid en in nood. Wat moeten ze met deze gevoelens die soms heel sterk zijn? Je voelde je als jongen altijd al vreemd onder de jongens. Je ging liever met meisjes om en deed liever meisjesdingen, maar dat vonden anderen zo vreemd. Je vond het erg toen je in de puberteit al sterker de kenmerken van het geslacht kreeg dat je hebt, maar eigenlijk niet wilde zijn. Je deed dingen die anderen niet bij jouw geslacht vonden passen. Je werd er door je ouders of anderen vreemd om aangekeken. Ook wel verwijtend. Misschien ben je wel getrouwd en hebt kinderen en toch heb je nog nooit over deze gevoelens met je man of vrouw gesproken. Of je bent het gaan doen onder druk van wat je in de samenleving ziet en het heeft in je huwelijk voor veel spanning gezorgd, die er voor die tijd niet zo was. Er zou nog veel meer te noemen zijn dat in gesprekken met broeders en zusters die deze worsteling kennen naar voren komt. Laten we altijd bereid zijn om de nood die daaruit spreekt te erkennen. Om het niet weg te wuiven. Om deze broeders en zusters niet belachelijk te maken en eigenlijk weg te stoten. Dus luisteren met liefde. De nood peilen. Dan samen ook weer luisteren naar de HERE die onze God en Schepper is.
Welk lichaam?
De HERE heeft ons een mannelijk of vrouwelijk lichaam gegeven. Daarmee zijn we dan ook man of vrouw. Er is geen genderneutraal wezen. We hebben van God een van de twee geslachten gekregen. Hij heeft de mens mannelijke en vrouwelijk geschapen. Gen 1:27. Man en vrouw zijn mensen. Ze hebben van God een eigen geslacht met daarbij, naast de gezamenlijke opdracht, voor ieder een eigen plaats en taak. Om samen juist het rijke beeld van God uit te dragen. Ik schrijf nu niet over interseksualiteit waarbij er ook uiterlijke kenmerken van alle twee de geslachten zijn, of waarbij pas later duidelijk wordt of iemand een man of een vrouw is.
De lichamelijke kenmerken laten al zien of iemand man of vrouw is. Dat voor de HERE die de Schepper is dit onderscheid ook belangrijk is, zie je bijvoorbeeld wanneer in de Bijbel mannen en vrouwen apart worden aangesproken. Zie bijvoorbeeld Spreuken 31; Efeze 5:21-33; Kolossenzen 3:18,19; 1 Tim 2:8-15; 1 Petrus 3:1-7. Mannen en vrouwen zijn niet alleen maar mensen waarbij de één borsten heeft en de ander niet, waarbij de één een penis gekregen heeft en de ander een vagina. Toch zijn dit wel kenmerken waarmee de HERE ons laat zien wie we zijn: man of vrouw.
We lezen in Gen 1 :27 dat de HERE de mens mannelijk en vrouwelijk geschapen heeft. Dat is nog iets anders dan wat volgens bepaalde culturen mannelijk en vrouwelijk is! Het is heel belangrijk om dit te beseffen wanneer het om transgender zijn gaat. Je kunt mensen ook in de richting van het verlangen naar het andere geslacht duwen, doordat ze volgens onze cultuur zich mannelijk of vrouwelijk moeten gedragen. Ik doel hier ook op een bepaalde tegenbeweging die je o.a. in christelijke kringen ziet. Met kampen voor mannen en Bijbelstudie waar mannen juist moeten leren om stoer en avontuurlijk te zijn. Dan ben je past echt een man. Dat kan in een andere richting ook met vrouwen. Dat je pas echt vrouw zou zijn als je allerlei vrouwelijke kenmerken zou vertonen die wij in onze omgeving als vrouwelijk zien. Een meisje mag alleen met poppen spelen anders is het niet goed. Een vrouw mag alleen een verzorgend beroep kiezen anders is ze niet echt een vrouw. Een vrouw moet mooi en zacht zijn. We maken heel duidelijke beelden van wat volgens ons mannelijk en vrouwelijk is. De grote vraag is of dat ook de beelden zijn die de HERE ons in zijn Woord geeft. Moet een man om echt man te zijn stoer en sterk zijn? Was de Here Jezus als mens stoer en sterk? Wat denk je van het verschil tussen bijvoorbeeld Ezau en Jakob? Moet een man altijd iemand zijn die initiatieven neemt en avontuurlijk is? Is een vrouw die initiatieven neemt geen vrouw meer? Wanneer we in onze opvoeding dit soort beelden op onze kinderen willen plakken, kan het gebeuren dat jouw kind heel anders is dan jouw beeld. De kans is dan aanwezig dat jouw kind, door het beeld dat je het steeds voorgehouden hebt, zich geen man of vrouw voelt en daardoor met zichzelf in de knoei komt. Dat onze kinderen hierdoor juist gaan denken dat ze transgender zijn en het daar gaan zoeken. Het is belangrijk dat we niet het beeld van onze cultuur of onze groep of van onszelf, van man en vrouw, op onze kinderen of onze jonge mensen willen plakken. Het is belangrijk dat onze jeugd leert dat als ze als man geschapen zijn ze ook man zijn en wanneer ze als vrouw geschapen zijn ook vrouw zijn. Dat ze dan als man en als vrouw volgens de taak die de HERE mannen en vrouwen gegeven heeft, willen leven. Dan is de ene man in onze ogen wat vrouwelijker en de andere vrouw wat mannelijker maar beiden zijn ze man en vrouw. Ze mogen met hun eigen gaven als man en vrouw volgens Gods Woord leven.
Lost dit alle problemen op?
Nee, dit lost niet alle problemen op. In deze gebroken wereld lossen we zelf de dingen nooit helemaal op. In het leven van ieder van ons zijn er dingen waar we vanuit de gebrokenheid, die we samen als mensen in de wereld gebracht hebben, moeite houden. We zien de gevolgen van de zondeval steeds weer. Die worden door Christus’ werk eens helemaal van de aarde weggedaan wanneer Hij terugkomt. Er blijven tot Zijn wederkomst steeds weer dingen waar we mee worstelen in ons leven. Het gaat er wel om dat we elkaar vanuit Gods Woord de goede weg wijzen. Dat we ons laten lezen en laten leiden door het Woord van God. Om samen al biddend al meer een leven te leiden volgens Gods wil.
Daarbij hoort ook dat de HERE ons mannelijk of vrouwelijk geschapen heeft. Dat we daarmee de taak gekregen hebben om als man of vrouw op deze wereld te leven. Wat nu met het gevoel en het verlangen dat je een ander geslacht wilt aannemen? Je voelt je niet thuis in je eigen lichaam. Dat kan echt heel veel moeite in je leven met zich meebrengen.
Toch moeten we ook hier zien dat ons gevoel niet beslissend is. Net zo goed als het verlangen en gevoel niet beslissend is als we het hebben over homoseksualiteit. Het verlangen is ook niet beslissend wanneer we vanuit de Schrift nadenken over of we geroepen zijn om onze leven lang met die ene man of vrouw het bed te delen waarmee we getrouwd zijn. De verlangens van mensen zijn vaak heel anders. We horen geregeld hoe ook bekende personen laten weten dat ze met tientallen of zelfs honderden verschillende mensen seks hebben gehad. Zij zien dat als iets wat goed is. Ze verlangen ernaar. De HERE maakt duidelijk dat zijn kinderen, aan zulke verlangens niet moeten toegeven. Dat we nodig hebben om al biddend zulke verlangens terug te dringen en te groeien in verlangens en daden volgens zijn wil. De HERE heeft ons als man of vrouw in de wereld gezet en daar heeft Hij ons deze identiteit gegeven. Daarom hebben we die rol in het leven op Gods wereld uit te oefenen. Zonder om daarmee in alles te hoeven voldoen aan wat de omgeving van ons vraagt als mannelijk en vrouwelijk. Dat een genderneutrale beschouwing van het leven niet volgens Gods wil is, zie je bijvoorbeeld ook wanneer in het Oude Testament over kleding wordt gesproken.
Het gaat erom dat we als man en vrouw herkenbaar blijven. Dat we het verschil tussen man en vrouw niet willen wegpoetsen. Dat komt o.a. naar voren wanneer in Deuteronomium 22:5 wordt gezegd dat een man geen vrouwenkleren en een vrouw geen mannenkleren moet dragen. Dan gaat het er niet om dat een vrouw geen broek mag dragen. Het gaat er wel om dat de kleren niet het doel mogen hebben om je voor te doen als iemand van een ander geslacht of dat het verschil tussen man en vrouw met opzet weggepoetst wordt.
Mannen en vrouwen hebben verschillende taken en rollen gekregen op bepaalde delen van het leven. Je ziet dit als het om het huwelijk gaat, zie o.a. Efeze 5:21-33. Ook in de kerk zijn de taken van man en vrouw verschillend. Dat heeft ook alles met de schepping zelf te maken, zie o.a. 1 Tim 2:11-15.
Een genderneutrale beschouwing van het leven brengt verwarring en gaat tegen de orde in die de HERE gegeven heeft. We wissen dan ook iets van de rijkdom uit wat de HERE juist in de diversiteit van mannen en vrouwen gegeven heeft. We brengen mensen dan extra in verwarring die zelf niet echt goed in het vel zitten waarmee ze op de wereld gekomen zijn. Laten we eerst luisteren naar de HERE. Dan ook luisteren naar die ander die het moeilijk heeft met zijn man of haar vrouw zijn. Laten we een luisterend hart hebben dat bewogen met de ander is. Om samen op de weg te gaan die God door het gegeven lichaam ons geeft. Biddend om de kracht van de Geest om vanuit de wijsheid van God als onze hemelse Vader te leven. Op weg naar de wereld waar zulke moeiten voor altijd verdwenen zijn. Waar door Christus alle gebrokenheid verdwenen is.