VROUW IN HET AMBT EN DE LEER VAN DE VERLOSSING
In het gesprek over de vrouw in het ambt en de besluiten die o.a. in de GKV genomen zijn, komt het argument de laatste tijd al meer naar voren dat dit de leer van de verlossing niet raakt. Dit argument wordt al meer gebruikt na de verschijning van het boekje van ds P. Niemeijer: Over zwijgteksten, scheppingsorde en Geesteswerk.
Het argument wordt veel gebruikt om aan te geven dat het om een minder belangrijke zaak gaat en zeker niet iets is om de gemeente waar je deel vanuit maakt vanwege het invoeren van de vrouw in het ambt te verlaten. Of dat je zegt dat je niet meer bij een kerkverband kunt horen wat dit voor zijn rekening neemt.
Is dit nu een geldig argument? Daarbij komt dan ook nog dat er gezegd wordt dat wel of geen vrouw in het ambt niet in de belijdenis genoemd wordt en dat dit ook al duidelijk maakt dat dit de leer van de verlossing niet raakt. (Voor artikelen over de vrouw in het ambt van mijzelf verwijs is naar: https://www.evangeliebelijden.nl/artikelen/vrouw-in-het-ambt)
Dit zijn argumenten die het voor je mogelijk moeten maken om in een gemeente of in een kerkverband te blijven die op o.a. dit punt een kant op gaat die volgens jou niet de weg is die de Geest in de Bijbel wijst. Het moet verontrusten binnen de deur houden. In wat ik hieronder schrijf gaat het mij niet om een of andere manier van partijvorming. Het gaat er om of deze argumenten hout snijden. Zijn vrouw in het ambt, is het in liefde en trouw samenleven van mensen van hetzelfde geslacht en zo veel andere dingen verkeerd? Zijn dat zaken die mijn persoonlijke voorkeur en mijn persoonlijk Bijbellezen raken maar niet ons algemeen en ongetwijfeld christelijk geloof?
Ik wil nog een vooropmerking maken. Dat is dat als ik bepaalde dingen aanwijs ik daarmee niet zeg dat mensen die anders denken dus voor eeuwig verloren gaan. Het is op geen enkele manier aan mij om daarover te beslissen. Het gaat mij er om welke weg de Geest ons in Gods onfeilbare Woord: de Bijbel wijst.
De leer van de verlossing
Het is duidelijk dat er in Gods Woord een zekere gelaagdheid is. Er is een kern en een omtrek. Dat geldt ook voor het hele evangelie. Als we erop uitgaan om mensen het evangelie te verkondigen, gaan we niet als eerste zeggen: Het evangelie is dat mannen de ambtsdragers in de kerk zijn. Het is verkeerd en belachelijk om daar te beginnen. Wie het evangelie aan mensen brengt, begint bij de HERE. Begint bij wie Christus is, wat Hij gedaan heeft en hoe nodig je Hem hebt. Hoe het Christus is die de weg, de waarheid en het leven is. Hoe we Hem nodig hebben om vergeving van onze schuld en zonden te ontvangen. Om vrede met God te krijgen.
Zonder deze kern, zonder de belijdenis van de HERE als de drie-enige God is er geen evangelie! Zonder die liefdesband met de HERE is er geen verlossing.
Vanuit de liefdesband met Christus leven
Wat gebeurt er als we leven in liefde met de HERE? Wat is dan de taak van ons als mensen, als ouders? Wat is dan onze taak als gemeente van Christus? Om alleen bij deze kern te blijven staan? Wat dat dan ook verder in je leven betekent?
Nee, zo is het niet. Het gaat er juist om dat we vanuit die kern van het evangelie de HERE al meer volgen volgens Zijn Woord. Het is een van de ergste dingen van onze tijd dat mensen zeggen dat als je maar van Jezus houdt, als je maar van de HERE houdt het niet veel uitmaakt hoe je leeft. Alsof verschillen de gewoonste zaak van de wereld zijn. Alsof je niet verder vraagt wat nu Gods wil in alle dingen van het leven is. Van Christus houden betekent ook om volgens Zijn geboden te leven. Om je over te geven aan wat de Geest van Christus ons in de Bijbel leert. Ook over hoe Hij wil dat Zijn kerk geregeerd en toegerust wordt door ambtsdragers. Het is niet voor niets dat in de brieven die de Here door Paulus aan Timotheus en Titus schrijft ons ook leert hoe Hij wil dat Zijn gemeente ingericht wordt. Als dat niet bij de leer van Christus hoort, zou het ook geen plaats in de Bijbel gekregen hebben. Ook dit hoort bij de wil en de leer van Christus.
Dat het vanuit de kern juist om heel Gods Woord gaat, wil ik nog vanuit twee gedeelten in Gods Woord duidelijk maken.
Het eerste is Deuteronomium 6. We lezen daar de kernbelijdenis van Gods volk in het Oude Testament. Dat de HERE een is en de enige God is. “Dit zijn de geboden, de verordeningen en de bepalingen die de HEERE, uw God, geboden heeft u te leren, om ze te doen in het land waar u naartoe trekt om het in bezit te nemen, opdat u de HEERE, uw God, vreest door al Zijn verordeningen en Zijn geboden, die ik u gebied, in acht te nemen: u, uw kind en uw kleinkind, alle dagen van uw leven; en opdat uw dagen verlengd worden. Luister dan, Israël, en neem ze nauwlettend in acht! Dan zal het u goed gaan en zult u zeer talrijk worden – zoals de HEERE, de God van uw vaderen, tot u gesproken heeft – in het land dat overvloeit van melk en honing. Luister, Israël! De HEERE, onze God, de HEERE is één! Daarom zult u de HEERE, uw God, liefhebben met heel uw hart, met heel uw ziel en met heel uw kracht.”
Het gaat er om dat jong en oud leren vanuit die kernbelijdenis met hart en ziel in liefde volgens al de geboden en inzettingen van de HERE te leven! De kernbelijdenis, de leer van de verlossing is niet een soort aftrekpost om te zeggen dat wat de HERE daaromheen ons leert is van weinig belang. De profeten spreken het volk later ook steeds weer aan op hun gedrag. Het volk dat zegt dat ze uit die kernbelijdenis leeft maar in de praktijk Gods regels niet op waarde schat.
Het tweede dat ik wil noemen is de opdracht die de Here Jezus Zijn leerlingen en in hen aan Zijn kerk geeft om over de hele wereld het evangelie te verkondigen. Daar zie je hetzelfde als in Deuteronomium 6. Vanuit de kern waaiert een leven volgens het hele Woord van God uit. We horen de Here Jezus in Mattheus 28 zeggen: “Ga dan heen, onderwijs al de volken, hen dopend in de Naam van de Vader en van de Zoon en van de Heilige Geest, hun lerend alles wat Ik u geboden heb, in acht te nemen.” Vs 19
De volken moeten het evangelie van de Drie-enige God horen. Wie in geloof Hem volgt en zich aan Hem toevertrouwt, wil dan ook leven volgens al Gods geboden. Ook die gaan over hoe de gemeente van Christus plaatselijk moet functioneren. Juist als kerk hebben we de roeping om heel het Woord te laten spreken en zo de gemeente en andere mensen steeds weer te leren.
De belijdenis dan
Dan is er ook nog het argument dat wat in onze belijdenisgeschriften niet staat allemaal een vrije kwestie is. Dat zou laten zien dat het om onbelangrijke zaken zou gaan. Daarover zou veel te zeggen zijn. Dat doe ik nu niet. Doorslaggevend is dat waar de Geest in Gods onfeilbare Woord duidelijk Zijn wil bekend maakt de menselijke belijdenis, hoe goed ook, nooit gebruikt kan en mag worden om te zeggen dat je dat dus niet als gemeente voor je rekening hoeft te nemen. Gods Woord gaat altijd boven de belijdenis uit!