Reeks: VAKANTIEMIJMERINGEN/VAKANSIEMYMERINGS

Vakantiemijmering IX  31 juli 2021

Christus is mijn Heiland. Wat is dat? Mijn ongelovige naaste op dat bankje vraagt mij wat ik met Heiland bedoel. Als iemand dat aan jou vraagt wat is dan jouw antwoord? Het heeft te maken met verlossen, met genezen. Het heeft te maken met heil, met echt geluk, met vrede die nooit meer verstoord wordt en er altijd blijft. Het heeft er mee te maken dat ook het leven van iemand die zoveel rottigheid, onrecht, verdriet en ellende meemaakt niet voor niets is. Mensen die gebukt gaan onder jarenlange ellende en dan sterven, hebben als ze Christus als hun Heiland kennen niet voor niets geleefd. Dat is een deel van de geweldige boodschap die we als christenen hebben te brengen. Ons leven moet verlost worden. Ons leven moet genezen worden. Waarom eigenlijk? Omdat wij als mensen de rottigheid op aarde gebracht hebben. Dat wij er als mensen een zooitje van maken en voor zoveel onrecht en ellende zorgen zien we om ons heen in kleiner en groter verband. Die ellende was niet nodig geweest. God, de HERE heeft een prachtige wereld gemaakt. Een wereld waarin er vrede was. Waarin er geen dood was en zou hoeven te komen. Behalve wanneer wij als mensen de Schepper van alle dingen niet als onze God, die een en al liefde is, zouden erkennen en volgen. Wij waren en zijn zo eigenwijs dat we onze eigen baas willen zijn. Eigenwijs terwijl dat niet nodig was. Wij hebben tegen God gezegd dat we liever tegen Zijn wil inl even. De HERE had ons gezegd dat als we dat zouden doen wij de dood en alle ellende die daaraan vooraf gaat en daarop volgt over de wereld zou halen. Dat is gebeurd. Onze schuld en niemand anders. Die ene geweldige God is zo vol liefde dat Hij ons beloofd heeft om iemand te sturen bij wie er verlossing van die ellende te vinden zal zijn. Iemand die in de plaats van wie Hem als zijn of haar Heer erkent en wil volgen de verdiende straf zal dragen. Die voor wie zich aan Hem toevertrouwt een genezen leven zal geven. Dat eens zo genezen is dat je voor altijd zonder einde kerngezond zult zijn. Kerngezond zelfs op een wereld die een en al hemel is. Waar er geen traan van verdriet meer zal zijn, waar je nooit meer bang bent, waarin er nooit meer onrecht is. Zo mooi voor altijd dat het voor ons heel moeilijk voor te stellen is. Mooier en beter dan je je nu in je mooiste dromen voor je ziet. Die Heiland die dat voor de gelovigen verdiend is, is Jezus Christus. Hij is de Heiland die op Golgotha aan het kruis is gestorven. Over het waarom van het kruis voor Jezus als Heiland moeten we het nog wel hebben.

Vakantiemijmering 2021  27 juli 2021

Op een bankje samen met iemand die niets tot weinig van de Bijbel weet. Er over praten hoe het er met ons als mensen voorstaat. Is er echt toekomst, is er heil, is er vrede en harmonie zonder verstoring te verwachten als het aan de mensheid ligt? Dan kan het helpen om ook te lezen wat mensen die niet als christen leven schrijven. De laatste dagen heb ik het boekje gelezen dat in de Boekenweek als essay voor 2,50 te koop was. Geschreven door Roxane van Iperen. Vooral bekend om het boek 't Hooge Nest. Het boekje dat ik gelezen heb telt 64 bladzijden. De titel is De Genocide Fax. Een indrukwekkend boek dat laat zien hoe verrot de wereld van ons als mensen is. Wij als mensen hebben de VN Veiligheidsraad opgericht na de Tweede Wereldooorlog. De VN zou voor vrede op aarde moeten zorgen. Nooit meer zou mogen gebeuren wat er inde Tweede Wereldoorlog met de Joden en bepaalde andere groepen mensen gebeurd is. De wereld zou ingrijpen als weer zoiets zou dreigen. We zouden door de VN op weg gaan naar een wereld vol van vrede en harmonie tussen mensen. Tussen volken en groepen. Nooit meer wat er was gebeurd.
Daarna is er het nog zo vaak gebeurd dat groepen mensen die dreigen vermoord te worden in de steek werden gelaten door de wereld. Ook door de VN, ook door het zogenaamde vrije Westen. Terwijl de verantwoordelijke mensen wisten wat er dreigde terwijl verantwoordelijke instanties wisten wat er bezig was te gebeuren. Wel gauw eigen mensen evacueren. Geen hulp bieden aan de mensen die vrede zoeken. Omdat we niet zo veel belangen hebben laten we 800.000 Tutsies in Rwanda vermoorden. Op een beestachtige manier. We kijken er naar en doen niets. Op de Balkan bij Serbrenica laten we mensen zomaar vermoorden omdat we niet genoeg belang er bij hebben om ze te redden. Dan tellen mensenlevens niet. Mensen die dit aan de orde stellen wordt de mond gesnoerd of worden bedreigd. Het kan je jouw baan of meer kosten. Velen houden in die omstandigheden hun mond. Vandaag stond nog in de krant dat in een Londense wijk meer dan 700 kinderen misbruikt zijn en dat de mensen in de wijk om de lieve vrede hun mond hielden. Waardoor dit kon gebeuren en blijven gebeuren.
Heil, vrede is niet van ons mensen te verwachten. Voorbeelden genoeg om duidelijk te maken dat het heil niet van ons komt. Dat wij zo vaak levens van andere verwoesten of laten verwoesten. Laten we dan ook naar onszelf kijken. Ook in de kerk. Wanneer we vooral aan een bepaalde groep verbonden zijn kan het zomaar gebeuren dat we mensen uit onze eigen groep beschermen als ze dingen doen of zeggen die tegen Gods Woord ingaan. We gaan vergoeilijken om die ander te beschermen. Die broeder, die zuster, die ouderling, die dominee die de ander aanspreekt en blijft aanspreken met Gods Woord moet daarmee ophouden. Die moet dat niet steeds aan de orde stellen. Dat is een onruststoker en maakt zoveel stuk. Zo kan er zomaar gereageerd worden. Dan stellen we de groep boven Christus. Dan dienen we niet de echte vrede. Mensen zijn bang om iets te zeggen want ik kan wel eens snoeihard neergesabeld worden. Omdat de groep belangrijker dan Christus en Zijn Woord is.
Ja maar dominee we moeten toch verdragen en de liefde bedekt toch veel zonden? Dat is waar maar nooit om de zonde te laten bestaan. Nooit om mensen in zonde te laten leven en de levens van anderen stuk te maken. Dan is er de moed van het geloof nodig om getuige van Christus te zijn Als het moet tegen alles en iedereen in. Als het moet tegen de schijnvrede die heerst. Bij en door Christus is er het heil, de vrede, de toekomst waarin die echte vrede er is en nooit meer bedreigd wordt. Ik heb mijn ongelovige naaste op het bankje nederig heel veel goeds te vertellen. Gelukkig houdt het leven niet bij het sterven op.

Vakantiemijmering VII  26 juli 2021

God is mijn heil. Jezus Christus is mijn Heiland en heeft voor de gelovigen eeuwig heil verdiend. Prachtige woorden. Woorden die we makkelijk in de kerk uitspreken. Die zo in een preek naar voren worden gebracht. Iemand die niet met de Bijbel en Christus opgevoed hoort dit. In de kerk of misschien wel doordat een digitaal uitgezonden meditatie of kerkdienst beluisterd wordt. Hij of zij hoort het woord heil. Wat is dat eigenlijk? In het gewone Nederlands wordt dit woord bijna niet meer gebruikt. Het meest waarschijnlijk nog in de uitdrukking: Ik zie daar geen of wel heil in.
Heil is een niet veel gebruikt woord en is eigenlijk ook voor velen heel vaag. Laatst sprak ik met een broeder uit Zuid-Afrika die geregeld op een bankje gaat zitten tussen bedelaars en andere mensen aan de rand van de samenleving. Dan probeert hij een gesprek te voeren en over Christus te vertellen. Om mensen duidelijk te maken hoe nodig ze de Here Jezus hebben en dat Hij voor hen de hoop en de toekomst is. Als ze Hem als hun Redder en Verlosser aannemen. Dan is de grote vraag wat dan die verlossing, het goede is dat ze van Christus krijgen? Wat betekent dat in een leven waar je bijna niets hebt?
Wat betekent verlossing en heil voor mensen die er van overtuigd zijn dat met de dood het leven stopt? Wat betekent heil voor mensen die in het welvarende Nederland veel hebben en die God eigenlijk nergens voor lijken nodig te hebben. Ze hebben alles wat ze nodig hebben. Genoeg te eten, genoeg geld om zich te redden. Eens ga je dood maar dat hoort nu eenmaal bij het leven. God en Christus zijn woorden voor hen maar meer niet.
God is mijn heil wat is dat? Daar zit ik op een bankje met die Nederlander die niets van de Bijbel weet en die het eigenlijk heel goed gaat. Een bijbels gezien rijk iemand. Voor rijken is het moeilijk om het Koninkrijk van God binnen te gaan. Zo moeilijk als een kameel die door het oog van een naald moet. Toch is het niet onmogelijk omdat bij God alle dingen mogelijk zijn. Voor ons in het welvarende Westen is het moeilijk om ons echt afhankelijk te weten. We hebben zoveel. Tenminste de meerderheid.
God is ons heil. Christus in de Heiland die je nodig hebt. Dat betekent dat ik moet gaan uitleggen dat ik en alle mensen dat heil, dat goede, dat uitzicht op een prachtig bestaan zonder dood, zonder verdriet, zonder onrecht van onszelf niet hebben. Dat juist het niet hebben van die toekomst onze nood is. Dat ook de armen op deze aarde te horen krijgen, ook die bedelaar op dat bankje in Zuid-Afrika, dat hij niet voor altijd arm en verschopt hoeft te zijn. Er is ook voor hem of haar uitzicht. Er is heil, iets zo goed dat de omstandigheden op aarde dat niet kunnen verhinderen. Het is ook zoveel beter dan een leven in welvaart dat eens ophoudt. Dat goede dat er alleen is als je Christus kent en met Hem als jouw Verlosser leeft is het heil dat God je wil geven. Dan wordt het tijd om er over te praten hoe we dat zijn kwijtgeraakt en hoe we dat weer terug kunnen krijgen. Daarover een volgende keer.

Vakantiemijmering 23 julie 2021

Leven in 2021 in Nederland. In een samenleving waar er veelen zo opgroeien dat ze niets of bijna niets weten over God en over wie Jezus Christus is. De inhoud van de Bijbel is ze helemaal vreemd. In de meeste gevallen kunnen ze daar niets aan doen. Ze zijn zonder Christus, zonder de Bijbel, zonder God opgevoed. Het is voor hen een vreemde wereld. Ik denk wel eens dat veel orthodoxe christenen zich beter dan deze medemensen voelen. Zij doen en zeggen zoveel dingen die niet goed zijn. Wij doen het in ieder geval beter dan zij. Dat is een heel gevaarlijk gevoel als je dat herkent bij jezelf. Jij en ik hebben het kennen van God en Zijn Woord op geen enkele manier aan onszelf te danken. Het is niets anders dan een voorrecht dat de HERE ons heeft laten geboren worden of een plaats gegeven heeft in een gezin of omgeving waar we naar Christus zijn geleid. Waar we steeds weer vanuit de Bijbel over de HERE hebben gehoord. Dat heb ik niet gekregen omdat ik uit mezelf beter ben dan anderen die in een gezin zonder Christus en Zijn Woord zijn opgegroeid. Dat is iets dat we ons heel goed moeten bedenken. Als we zeggen dat we het van Gods genade moeten hebben, moeten we ook hiervan zeggen dat we het onverdiend van de HERE hebben gekregen.
Dit leert me om bewogen te zijn met al die naasten die zonder Christus en Zijn Woord opgroeien en leven. Ik hoor iemand al tegen me zeggen of dat wel nodig is om me hier zo druk over te maken? Dan zie ik de Here Jezus voor me die vol inenerlijke ontferming bewogen was met de mensen om Hem heen die verkeerde leiding kregen. Dan zie ik de Here Jezus voor me die juist de tollenaars, de hoeren en andere zondaren opzocht en de goede boodschap bracht. Dan weet ik dat het de Vader was die Christus heeft gestuurd en dat Hij vol was van de Geest. Dan zie ik hoe de Drie-enige God juist mensen die zonder Hem leven opzoekt. Hoe kun je bij Gods volk horen als je niet bewogen bennt met mensen die Christus niet kennen?
Dit spreekt tot ons in een wereld waarin mensen zover bij het christelijke geloof zijn weggeraakt dat ze allerlei woorden die wij gebruiken echt niet begrijpen. Bewogenheid met mensen die dreigen verloren te gaan betekent ook dat ik er over nadenk hoe ik de inhoud van het evangelie aan deze mensen kan brengen. Zodat ze begrijpen waar we het over hebben. Dat betekent dat ik zo heb te preken dat als iemand die vanaf de straat de kerk binnenkomt lopen, begrijpt waarover ik het heb. Dat ik mijn best doe om de boodschap zo te brengen dat de man van de straat beseft waarover het gaat. Dat hij of zij niet weggaat met het idee dat het maar adacadabra is voor ingewijden. Ik ga hierover eens verder mijmeren om te zien hoe we dat het beste kunnen doen. Omdat de Geest mij geleerd heeft dat het alleen genade is dat ik geloof en mij geleerd heeft om mij druk te maken over de naasten die zonder God leven en zelfs bijna niets van Hem weten. Ik ben niet voor niets er toe geroepen om beeld van God te zijn. De volgende keer meer hierover.

Vakantiemijmering V  21 juli 2021

Ben ik een idealist? Iemand die denkt dat bepaalde idealen door mijn toedoen en dat van anderen werkelijkheid kunnen worden? Ga ik voor een betere wereld? Zouden we dat allemaal moeten doen? Zelf ben ik geboren in de jaren vijftig van de vorige eeuw. Opgegroeid in een tijd dat er veel idealisme was. Mensen die hun levensstijl aanpasten om er voor te zorgen dat arme mensen het beter zouden krijgen, dat onderdrukking zou verdwijnen en onrecht al meer zou verdwijnen. De tegenbeweging was dat mensen zeiden dat het toch niet zou helpen. De tegenbeweging was ook dat mensen zich in hun positie en welvaart bedreigd voelden. Ook als er tegenstemmen klonken waren er velen die zeiden: al zou ons leven er maar voor kunnen zorgen dat er 00,1% minder armoede of onrecht is dan is het nog de moeite waard.
Van dit idealisme is nu heel weinig over. Het is er nog in heel kleine groepen. Vandaag de dag is de stemming veel meer dat we vooral eigen positie en welvaart willen bevorderen en als er wat overblijft kunnen we nog wel een eens aan armoede en onrecht van anderen denken. Vooral leven voor eigen ontplooiing. De hele beweging van idealisme was in de jaren zestig en daarna vooral door een verkeerde overtuiging gedreven. Toch moet ik zeggen dat ik het meerdere keren mis ik wanneer  zie hoe hard de samenleving geworden is. Hoe mensen leven voor een zogenaamd goed leven voor zichzelf. Dat moet want anders is je leven mislukt. Je stapt uit het leven als het moeilijk wordt want als ik het niet meer zo goed heb, is er niets meer aan. Ik en wij zijn veel te belangrijk geworden. Hoe het met anderen gaat en daarvoor offers willen brengen, lijkt niet meer in beeld. Openlijk en blijvend aandacht geven voor onrecht die bepaalde groepen in zekere landen treft, doen we niet omdat onze handelsbelangen dan wel eens geschaad kunnen worden. Dat zou ons geld en welvaart kunnen kosten. Dat hebben we er niet voor over.
Als gelovigen zijn we niet geroepen tot idealisme. Idealisme stelt ook teleur want het loopt stuk op de zondige werkelijkheid en ons eigen zondige hart. Wij kunnen die nieuwe rechtvaardige wereld niet bouwen. Betekent dit dat we maar lekker voor onszelf moeten leven met af en toe een fooi voor de armen op deze wereld? Af en toe iets zeggen over onrecht met daarbij de zin: Dat verandert toch niet totdat de Here Jezus terugkomt. Moeten we zo ons leven leiden? Moet er zo gepreekt worden in de kerk? Nee en nog eens nee. Juist de opstanding van Christus en Zijn regering vanuit de hemel moet ons er toe brengen om alles wat schuld voor God is, ook in de samenleving schuld te noemen. Zelfs schuld voor God. Erger en zwaarder kan niet. We moeten leren om dat onrecht te haten. Een hart voor de zwakken op deze wereld hoort bij het echte christelijke geloof. Dan weet ik dat ik die rechtvaardige wereld niet kan bouwen. Dan weet ik ook dat ik vanuit het belijden van eigen schuld en vanuit de vergeving die ik zelf zo nodig heb, geroepen ben tot een leven zoals de Geest mij dat o.a. in Micha 6:8 voorhoudt: "De HEERE heeft u, mens, bekendgemaakt wat goed is. En wat vraagt de HEERE van u anders recht te doen, goedertierenheid lief te hebben en ootmoedig te wandelen met uw God."
Geen idealisme vanuit de mens. Niet denken vanuit eigen kracht. Wel leven met een hart dat diep bewogen is met anderen die het echt moeilijk hebben. Vanuit Gods onverdiende liefde onrecht aan de orde stellen en mensen in nood willen helpen. Waar die bewogenheid er niet is, is er geen werkelijk christelijk leven. Hoe kunnen we zo leven en het volhouden? Door op Christus als de Opgestane te letten, op Hem als de Koning van de koningen, op Hem als de Verlosser en Koning die terug komt op de wolken. In Zijn dienst staan en Zijn beeld zijn en weten dat die wereld zonder onrecht er komt, geeft blijvende moed. Door de Geest. Dan staan we met hoop in dienst van onze God en Koning.
Is dit links gepraat van een behoudende dominee?  Nee, het is de weg die Christus ons wijst door Zijn Woord. Dan gaat het nooit over rechts of links maar alleen om gehoorzaamheid in liefde aan God.

Vakansiemymering  17 juli 2021

Die water het in Wes-Europa een spoor van vernieling en hartseer veroorsaak. Met al ons dyke wat walle moet vorm om die water te keer en oorstromings te voorkom, het die water tog gekom. Het meer as 100 mense daardeur gesterf. Het mense baie besittings verloor en het hulle baie skade gely. As 'n mens dit sien, kan jy die hartseer en rou van mense wat getref is, voel. Dit gaan hier om 3 of 4 dae dat aanhoudend die reen uitgesak het. Wanneer 'n mens sien wat daarvan die gevolg is, kan jy dink aan die tyd van Noag. Toe die mnse gedink het dat hulle sonder God en sonder Sy sorg en liefde kon klaarkom. Hulle het met miljoene vir hulleself geleef. Die reg van die mooiste en die sterkste het gegeld. Dan kom die HERE se straf. 40 dae het toe die reen voortdurend uitgesak.
Ek begin nou 'n betjie verstaan hoe dit toe was. Wat moet die water toe gestroom het! Wat het die water toe met 'n verwoestende krag oor die aarde gegaan. Wat het dit toe vir veranderings van die aardbodem gesorg. Nou die water 3 of 4 dae vanuit die hemel gekom het, het ons met al ons dyke, met al ons moontlikhedde om die water weg te laat vloei vir 'n groot deel magteloos gestaan. Ons kan as mensen nie daarvoor sorg dat die gevare van die natuur in alles beteuel word nie. Ons het nodig om ook hierin dit by die HERE te soek. Ons het nodig om Christus as ons Verlosser te ken om as ons hierdeur getref word hoop te he. Hoop, sekere hoop op die ewige toekoms waarin die HERE op die nuwe aarde daarvoor sorg dat die natuur nooit meer verwoes nie. Dat die natuur vir altyd God se grootheid in die harmonie en vrede wys waarvoor Hy dit geskape het. Ons het deur die sonde die verwoestende kragte van die natuur losgemaak. Die natuur self verlang daarna dat die verwoestende kragte vir altyd beteuel word. Sien Romeine 8:18-22
Hoe goed is dit dan om Sondag daar te wees waar die Woord van die enigste God verkondig word. Waar Hy ons roepom ons aan Hom toe te vertrou. Aan Christus wat die Koning van die konings is en jou die pad na die Vader wys wat ewig in liefde vir jou wil sorg.